Yüce Allah (CC) İsa (as)a vahyetti ki: "Kalbinde benim muhabbetimden zerre miktarının yarısı kadar muhâbbet bulunan bir insanoğlu sözünü nasıl işitirebiir ki? İzzetim ve celalim hakkı için eğer onu testere ile kesseniz, o bunun farkında olmaz."
Unutulmaz bir gün oldu bu benim için, çünkü bende büyük değişimler yarattı. Zaten herkesin yaşamında böyle olmaz mı? Yaşamınızdaki sayılı günlerden bir tekini silin… yazgınızın yönü kim bilir nasıl değişik olurdu! Bunu okurken bir dakika durun, sizi çekip götüren zinciri düşünün; ister demirden olsun ister altından, ister çiçeklerden ister dikenlerden örülü olsun… o unutulmaz günlerin birinde ilk halkası yaratılmasaydı, bu zincir belki de size, yaşantınıza hiç dolanmayacaktı.
Sayfa 102Kitabı okuyor
Özetle: tüm peygamberlerin “mutlak şeriat”ları birdir ve çelişmez. Bunlar; insanlara zarar vermemek, nefsini azdırmamak, yalan söylememek, çalmamak, adil olmak, şehvete düşmemek, açgözlü olmamak, kin kibir hırstan uzak durmak gibi temel insani yasalardır. Toplumlara ve ihtiyaçlara göre gelen yasalar (şeriatlar) ritüeller, ibadet şekilleri ve
Insanların bazıları karanlıktır. Onlara da Nur yağar ama onların gözleri bu nurun oluşturduğu Umut ipini tutup da aydınlığa ulaşmalarına kapalıdır. Onlar karanlıktadır. İnsan sayısı kitap okusa da Allah'a ulaşması mümkün olmaz. Çünkü birçok insan başka insanlarla birlikte yaşadıkları halde birbirini gerçekten tanımaz. Birbirini her gün görüp de tanımayanlar için onu anlamak ve tanımak nasıl mümkün olacaktır? Birisinden nasip alabilmek için ona gönül gözü ile bakabilmek gerekir. Işte sizi de tanımaları için günün gündüzün açık olması gerekir.
Nasıl olsa biri gelip beni kaldırır düşüncesiyle yere düşülmemelidir. Ya kimse gelip seni kaldırmaz ya da gelir kaldırır ama senin yararına olmaz.
"Lakin bilmek öyle kolay iş değildir kızanım. Bilmek için bıkıp usanmadan çalışmak, susuz kalmış bir çiçek suyu nasıl emerse öyle iştahla öğrenmek gerekir. Diyelim ki öğrendin, yine yetmez. Niye bildiğini, niçin öğrendiğini de unutmaman gerekir. Bilgi, Hakk'ın bize sunduğu bu dünyayı, canlıları korumak içindir. Eğer bunların tersine iş görürse yıkıcı olur. insan bilginin efendisidir, bilgi insanın değil. Öğrenmenin zararı olmaz derler, ama dikkat etmek lazım, amaçsız bilgi maymuna çevirir insanı. Bir de bakmışsın farkına varmadan bilgiçlik taslamaya, sağa sola tafra yapmaya başlamışsın. Oysa tafra atmak cahillerin harcıdır. Önce bilgi yükünü taşımayı öğrenmeli insan. Kolay iş sanma. Çünkü taştan daha ağırdır bilgi. Bu yükü taşımak sabır ister, metanet ister. Taşımayı bilmeyenler daha ilk engebeden kaldırır atarlar sırtlarındaki yükü. Taşımayı bilenler ise en dik yokuşlara bile tırmanırlar. Çünkü onlar taşıdıkları yükün bu dünyada insanlara, ahirette Allah'a lazım olduğunu bilirler. Zirveye ulaştıklarında ise tek kazançları kâmil insan olmaktır."
Ne yapalım herkes para bakımından Oppenheimer kadar talihli olmaz; mesela ben olmadım. Sonraları benim de elime bazı imkânlar geçti; ama fırsatlardan yararlanma alışkanlığını bir türlü edinemediğim için, olduğum gibi kaldım. Dürüst oluşumu da gözümde büyütmedim; bu bir bünye meselesidir: Bazı bünyelere doğru yoldan ayrılmak dokunur. Zaten bilimle uğraşırsanız, bu konularla fazla uğraşacak vaktiniz kalmaz. Başka bilginleri kıskanacak kadar bile vakti yoktur insanın. Ve başkalarından ne kadar üstünüm demeye hiç vaktiniz kalmaz. Başkalarının yetersizliği- ni görüp de sırf bu yüzden kendinizi beğenecek vaktiniz de kalmaz. Bununla birlikte, birçok şey için vakit vardır. Bilimi sevimli göstermek için ne yapmalı? Bunun için de çok vaktiniz vardır. Öğrencinin kafasının içine nüfuz nasıl edilir için de vaktiniz vardır. Hele sizin gibi bilim adamı olmak isteyenlere yol göstermek için sonsuz vaktiniz vardır. Dün- yada neler olup bitiyor, insanlık nereye gidiyor demeye çok vaktiniz vardır. Peki bütün bunlar için neden vaktiniz vardır? Çünkü 'salifūzzikir, yani 'yukarda belirtilen' ve insanın boşuna vaktini almaktan başka işe yaramayan işlere hiç vaktiniz yoktur da ondan.
Sayfa 217Kitabı okuyor
