Ben de anladim ama iş işten geçti:)
Ancak bu sürecin benim açımdan faydalı bir tarafı da oldu: İşkolik olduğumu anladım. Tabii beni bu kadar erken yaşta başarıya taşıyan da bu özelliğimdi. İşkolik olduğunuzun ölçütü, ne kadar fazla iş yaptığınız değil, benlik bilincinizde işin kapladığı alanın büyüklüğüdür. İşte ben de kendi zihminin ve düşüncelerimin esiri olmuş, adeta bir kapana kısılmıştım.
401 sf. #birkalanolmalı /19/
@dersimozel
@kdysosyal
Leyla Şeker
Selamün Aleyküm
Bugün de sizlere uzun zamandır ilk defa okumakta zorlandığım (kitabın kötü anlatımı olduğu için değil,dilinin ağır gelmesiyle alakalı bir durum) ,anlamakta güçlük çektiğim , durağan ve melankolik bir kitapla geldim. Ne uzun bir giriş oldu bende farkındayım ama
Gümüş Kurşun: Enron'un İnanılmaz Yükselişi ve Önlenemeyen ÇöküşüPeter Elkind · Scala Yayıncılık · 20058 okunma
Eğer benim yerimde Napolyon olsaydı ve mesleki tırmanışına başlamak için önünde ne Toulon, ne Mısır, ne Mont Blanc'dan geçiş gibi güzel ve anıtsal şeyler değil de gülünç, zavallı bir kocakarı, üstelik de sandığındaki paraları çalmak için (mesleki tırmanış için, anlıyorsun ya?) öldürülmesi gereken bir tefeci kocakarı bulunsaydı ve başkaca da hiçbir çıkış yolu olmasaydı, acaba ne yapardı? Böylesine anıtsal olmaktan uzak, üstelik de... günah olan bir şey yaptığı için acı duyar mıydı? Şunu hemen söyleyeyim ki, bu "sorun" üzerine çok, ama çok kafa yordum, öyle ki sonunda Napolyon'un bu işten acı duymak şöyle dursun, bu işin anıtsal bir iş olup olmadığı gibi bir konunun aklının köşesinden bile geçmeyeceğini, hatta... bu işin insana acı verebileceğinin farkında bile olmayacağını anladım (nasılsa birdenbire anla- dım bunu) ve böyle düşündüğüm için müthiş utanç duy dum... Önünde başka bir yol yoksa, hiç duraksamadan kadının işini bitiriverirdi Napolyon!.. Ben de... bunun üzerine düşünmekten vazgeçip... bu otoritenin örneğine uygun olarak... cinayeti işledim... Tümüyle anlattığım gibi oldu bu iş! Gülünç mü buluyorsun? Evet, Sonya, burada asıl gülünç olan; bu işin tam anlattığım gibi olmasıdır...
Sayfa 518 - Kültür Yayınları
YEŞİL RENKLİ NAMUS GAZI OPERASI
«Hasan Âli Yücel, bu hikâyeyi oyun olarak yazmamı önermişti. Hikâyemi Yücel'in anısına adıyorum.»
Uvertür
Dünyanın tarihi iki milyar dörtyüz milyon yıllık deniliyor. Benim bitmemiş tarihim, şimdilik elli yıllık. Kelebeğin tarihi bir günlük.
*
Arkeologlar yeraltında yeni bir kent buldular. Bu kentte birçok
Keyif başarıdan önemlidir
Genetik aktarım diyerek ben de futbolu iyi oynayacağımı düşünebilirdim. Babamın beni ilk izlediği güne kadar iyi oynadığımı da sanıyordum. "Çap bacak, beceriksiz, o topa öyle mi vurulur, dağlara taşlara vursaydın" cümleleri ile bu alanda ne kadar başarısız olduğumu hissetmiştim. Yıllar sonra harika oynadığım için değil, oynamaktan zevk aldığım için futbol oynamaya yeniden başladım. Başarılı olmanın harika olmak olmadığını o gün anladım; yaptığın işten keyif almak, aşkla bir işi yapmak, zaten başarılı olmanın en önemli adımıydı. Geç fark ettim ...
Onsuzluk
Bugün günlerden yağmurlu bir cumaydı. İşten çıkmış otobüste kafamı cama dayayıp "çok eski şarkı" isimli müziği dinliyordum. Sözlerinde "iznin olmadan hala seviyorum seni" geçiyordu. Evet, onun izni olmadan hala onu seviyordum. Onu "kafamda dönüp duran plaklar" gibi çalıp duruyordum adeta...
Sanki bedenime tüm
