Tolstoyu anlamak
"Hiçbir şey bizi intihar yoluyla var oluşu reddetmekten alıkoyamaz. Pekala o halde öldürün kendinizi, irdelemekten kurtulursunuz.
Yaşamak sizi mutsuz ediyorsa öldürün kendinizi! Yaşıyorsunuz, ama yaşamın anlamını anlayamıyorsunuz - o halde anlamadığınızı söyleyerek ve yazarak vakit harcayacağınıza sona erdirin yaşamınızı. İnsanların mutlu oldukları ve ne yaptıklarını bildikleri bir topluluğa girdiniz, şayet bunu sıkıcı ve itici buluyorsanız, gidin uzaklaşın!"
Gerçekten de, intiharın şart olduğuna kani olup da intihar etme kararı almayan biZıer, boyalı bir kadın karşısında eli ayağına dolaşır gibi aptallığından ortalığı telaşa veren, insanların en zayıfı, en tutarsızı, ya da daha açıkça söyleyecek olursak, en aptalı değil de neyiz? çünkü, ne kadar şüphe götürmez olursa olsun, bilgeliğimiz bize var oluşun anlamına ilişkin bilgiyi vermemiştir. Ancak yaşamlarını sürdüren bütün insanlık -milyonlarca insan- yaşamın anlamından şüpheye düşmemektedirler.
Yarım kalmış bir hikayeden ibaret olmak, çok ağır..
Seni düşünmemek için o kadar çaba sarf ediyorum ki anlatamam.. Ama bir yerden sonra yeniliyorum, her zaman ki gibi işte. Neden her seferinde sana yeniliyorum ? Şu an ne yapıyorsun en ufak bir fikrim yok... Ben senin yokluğunu her zaman hissediyorum çünkü. Kendime ne kadar kızarsam kızayım, yapamıyorum işte, yapamıyorum. Sen bana ilk aşkımı unutturdun, kimsenin unutturamadığı kişiyi.. Ama seni bir başkası unutturamıyor. Yarım kaldık farkında mısın ? Yarım kalan hikayeler tamamlanmaya muhtaçtır derler, ama ikimizden bahsediyoruz.. Hiç bir zaman normal olmadık biz.. Her zaman tam tersi hareket ettik.. Galiba bizim hikayemizin bir sonu olmayacak. Ne mutlu , ne de mutsuz.. Yarım kalmış bir hikayeden ibaret olmak, çok ağır..
Seni en iyi Allah bilir, gerisi ya yanlış ya eksik bilir. Seni mutsuz edenler yüzünden umutsuz olma, mutlu olacağın zaman da gelir. Seni mutsuz edenleri görüp herkesi öyle sanma, seni mutlu edecek olan da gelir. Bugün çok derdim var deme, o derdi sana veren Allah'ın dermanı verdiği gün de gelir. Sen Rabbine dua et. Dua etsem ne olacak deme, duanın kabul olduğu gün de gelir.
Sayfa 39 - OTTO Yayınları - MevlanaKitabı okudu
Belki de herkes gibi olmak gerekiyor bu hayatta. Karşı koyma ve bak! Bak, insanlar ne hale sokuyor seni. Onlara boyun eğ. Hissetme varlığını, sadece nefes al. Yaşama! Düşünme! Sevme! Mutlu olma ama mutsuz da olma! Duygu yok, acı yok, sen yoksun! Başkalarının olmanı istediği kişisin ve tutsak bir özgürsün. Zihninin içinde kendine bir dünya yarat ve o dünyada yaşa. Bütün acılardan, kederlerden arın. Şimdi kimse incitemez seni çünkü bedenine vurdukları prangaları ruhuna ve düşüncelerine vuramazlar. Kurtul bu bedenden! Sen artık bedeni tutsak ama ruhu coşkun bir özgürsün, istediğin gibi koştur zihninin ucu bucağı olmayan maviliklerinde. Onlara kalan bir et yığınından daha fazlası değil. Sen ise çok daha fazlasısın artık.
Yetişkin çocuğun içinde, kendinin de bilmediği doldurulamayacak bir boşluk vardır. Bu boşluk kendini şöyle belirtir: Kişi mutsuzdur ve mutsuzluğunun kaynağını dışarıda bir “nesne”, “olay” ya da “kişi”de bulur. Örneğin mutsuz olan kişi, “bir arabam olsa,” (nesne) “Uludağ’da kayak yapabilsem,” (olay) ya da “Ayten beni sevse,” (kişi) “ne kadar mutlu olurum” diye düşünür. Ne var ki, olanaklar ve koşullar el verip arabayı alınca, Uludağ’da kayak yapınca ya da Ayten’le evlenince uzun süre mutlu kalamaz. Bu defa mutsuzluğunun nedeni olarak daha başka nesneler, olaylar ve kişiler bulur… Mutsuzluklarının gerçek nedenini hiçbir zaman anlayamadan, sürekli bir daldan diğerine atlayarak ömürlerini bitirirler.
Sayfa 117Kitabı okudu
Elalem Virüsü
Korkuyoruz kendimiz olmaktan. Sevdiğimiz şeyleri yapmaktan, istediğimiz tarafa bakmaktan, yeni bir adım atmaktan. Korkuyoruz farklılıklardan. Yargılanmamak için fikrimizi belirtmekten çekiniyoruz. Düşüncelerimiz ve hayatımız benzemediği için çoğunluğa...
Kabul edilmek istiyoruz. Sürüden ayrı kalmamak, kurda kapılmamak, yalnızlaşmamak istiyoruz.
Ama alçakgönüllülükle her şeyin geçip gittiğini bilen kişi, bahçesini cennete dönüştü- rebilen her insanın ne kadar mutlu olduğunu, mutsuz olanın da yorulmadan sırtındaki yükle nefes nefese yolunda ilerlediğini, bu güneş ışığını bir dakika daha fazla görmenin herkesi aynı şekilde ilgilendirdiğini anlayan kişi - evet, o kişi de huzurludur, hem kendisinden bir dünya kurar, hem de bir insan olduğu için mutludur.
Sayfa 10Kitabı okudu
