Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
niluferinkitapligi
niluferinkitapligi
@niluferinkitapligi
öğretmen
lisans
317 okur puanı
Şubat 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Koca dünyanın içinde bir küçük adam Murtaza. Ve o adamın kafasının içinde, bir küçük yuvarlak koca dünya. Sokakta yanınızdan geçse, tanıyacağınız kadar gerçek; bütün dünya insanı Murtaza olsa, inanmayacağınız kadar duru. Özdemir ASAF'ın "Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler..." dizesindeki beyaz o, körler ülkesinin göreni, saçlı kasabanın keli; kısacası toplumun istenmeyeni.
Balkan Harbi'nde dayısı Kolağası Hasan'ın emri komutayı bırakıp, tek başına düşman üzerine çullandığı ve şehit edildiği günden beri; Murtaza'nın tek yaşama amacı ölmek. Ama öyle rahat yatağında değil; adaletten yana, doğrudan yana, bir asker gibi mertçe yaşayıp ölmek. Kedisinden çocuğuna, mahallelelisinden hanımına makara malzemesi olan ne varsa, Murtaza tam da onlar için yaşıyor. Ve bunları bekçilik yaparken tüm mahalleye uygulatmaya çalışınca da, işler karışıyor.
"Güçlü bir hafıza, ağır bir cezadır..." diyen Orhan KEMAL'in; kahramanları ve anti kahramanları ile yazdığını yaşatacak, hafızalardan çıkmayacak bir romanı "Murtaza".
Orhan KEMAL okunmalı.
"Çabalayıp kazanmaktan sonraki en iyi şey, çabalayıp kaybetmektir..."
(L. M. Montgomery)
Güneşin yüzünü göstermekte nazlı olduğu bir mevsimde, gün sayarak bitmesini beklediğimiz şu pandemi sürecinde; tebessüm etmek, umut etmek, hayal etmek gibi ne varsa baktığınız yere yemyeşil boyasından süren bir kitap "Anne".
Marilla ve Matthew Cuthbert kardeşler, bir erkek çocuk evlat edinmek isterler. Ama işler planladıkları gibi olmayacak, bir karışıklık sonucu Anne Cuthbert ailesine evlat olarak verilip, yaşamını orda kuracaktır. Başta istenmese bu küçük kız; yalnızca Cuthbert ailesinin değil, tüm kasabanın mucizesi olacaktır.
Pollyanna, Heidi tadında; çizgi film kıvamında bir kitap. Akıcı ve eğlenceli. Bir hafta sonu yağmur yağarken, battaniye altında sıcak bir kahveyi yudumlarken Anne size eşlik etsin, çok keyifli olacak.
"Bazen hayat, en karanlık yerlere hediyeler saklar."
"Doğumdan ölüme dek yaşamın tüketilecek bir süreçler bütününe dönüşmesi, gittikçe tüketimin ağırlıkta olduğu ve nitelediği bir toplumda yaşar hale geldiğimizin güçlü bir işaretidir."
"Demir Kafes" diye tabir edilen, ismi geçen ve kitaba da adı verilen kuruluşun yalnızca gidişata işaret eden bir sembol olduğu; insanın kendini, içinde yaşadığı toplumu ve dünyayı yeniden sorguladığı girdabı anlatan bir kitap "Toplumun Mcdonaldlaştırılması." Yürüyen makinelere çevrildiğimiz, tektipliliğe doğru hızla ve isteyerek evrildiğimiz dönüşümün kara kutusu bu kitap. Sarsıcı ve huzursuz edici.
Kitap hakkında bir kitap kadar daha da yorum yazılabilir ama, okunması şiddetle tavsiyemdir.
Bu kitaptaki kapitalizmin kara temasına eşlik eden ve tamamlayan Michael HANEKE'nin "Yedinci Kıta" filmini de tavsiye ederim.
Okur Takip Önerileri
Stefan ZWEİG'in kaleminden, sadık okurlarının sarsıcılığına alıştığı türden muhteşem bir novella "Geçmişe Yolculuk" .
Önce kariyer, sonra savaş; uzun yollar ve yılların sınadığı bir aşk. "Her şey eskisi gibi, sadece biz değiliz..." dedirten, zamanın yarayı nasırlaştırıcı gücü. Yapılan son bir tren yolculuğunda, beraber ve sessizce muhasebesi yapılan duygular. Betimlemeleriyle vuran Zweig'in, genellemeleriyle sakinleştirdiği sayfalar.
İnsana ve insanlığa duyduğu, kaybettiği gün de zaten kendi hayatını durdurduğu güveni; muhteşem gözlem gücü ve pırıl pırıl bir yazımla ören Zweig'in her kitabı okunmaya değer.
"Geçmişe Yolculuk" a, kitabın sonuna eklenen "Ormanda Parlayan Yıldız" öyküsü de eşlik ediyor. Tavsiye ederim.
Her Orhan KEMAL kitabı okuduğumda, aklımda ve ruhumda bir yerler sızlıyor. Okuduğum her iyi kitapta bunu yaşıyorum. Artık yaşamayan bir yazarın arkada bıraktıklarının mutluluğu bir yanda, diğer yanda bir daha üretemeyecek olmasının yoksunluğu.
''Dünya Evi'' yine çok sağlam bir Orhan KEMAL romanı. O kadar gerçekçi ki, karakterlerden biri yazmış olsa şaşırmazdım. Gözlemden çok daha öte, çok daha derin bir empati onunki. Ancak yaşayanın anlatabileceği kadar berrak ve hararetli bir anlatım gücü.
Kazandığı ancak yaşamasına yeten; karın tokluğuna çalışan değil karın tokluğuna yaşayan insanları anlattığı Dünya Evi; hem tebessüm ettiren hem duygulandırıp öfkelendiren, ''Şeref'' kavramının ve insani değerlerin bolca irdelendiği bir olay örgüsüne sahip.
Elimden bırakamadım. Tavsiye ederim.
1920'li yıllarda basıldığından beklenen ilgiyi görmese de, günümüzde Fitzgerald’ın en önemli yapıtı olarak kabul edilmektedir ''Muhteşem Gatsby''.
1. Dünya Savaşı sonrasının Amerika'sında, bir kısım zenginleşen topluluğun şatafatı ve abartıcılığı ile ekonomik buhranda olan diğer kısmın arasındaki uçurumu; tutkulu hatta saplantılı bir aşk hikayesi üzerinden işlemiştir kitabında. O meşhur ''Amerikan Rüyası'' nın anlamsızlığına dikkat çekmiştir.
Zenginlikle beraber yükselen değerler yozlaşması, toplumsal çöküş açısından irdelenmiştir. Beyaz perdeye de uyarlanan film, en az kitabı kadar ilgi çekmiştir.
''Hem içindeydim hem de dışındaydım; yaşamın durmak bilmez çeşitliliği karşısında hem büyüleniyordum, hem de tiksiniyordum...''
(Muhteşem Gatsby/F. Scott FİTZGERALD)
Aleksandr PUŞKİN'in aşk ve savaş temalı romanı "Yüzbaşının Kızı."
Bıraktığı tat itibariyle tam bir Rus Klasiği. Ama dilinin sadeliği ve yazımın akıcılığı açısından, Alman klasik romanları kıvamında.
Zengin ve soylu bir Rus ailenin, 17 yaşındaki oğlunu; eğitilmesi ve olgunlaşması için Kuzey Rusya'ya askere göndermesi ile başlıyor kitap. 1770'deki Pugaçov İsyanı'nı işliyor. Sonrası aşk ve savaş, sonrası önceliklerimiz ve seçimlerimiz. Ve su gibi akan bir roman.
Okuduktan ve yazım dilini gördükten sonra, neden PUŞKİN'in modern Rus Edebiyatı'nın kurucusu kabul edildiğini çok iyi anladığım bir kitap oldu. Ataol BEHRAMOĞLU'nun muhteşem çevirisiyle okunması tavsiyemdir.
Zülfü LİVANELİ'nin 2010'da basılan, deneme türünde yazdığı yazılardan oluşan kitabı.
Edebiyat, sinema, müzik; eğitim, sağlık, siyaset; aşk, hayat, ihanet. İkna değil, sohbet havasında. Birer bardak çayı karşılıklı paylaşarak konuşmak gibi. Kısa kısa, anekdotları ile de fazlasıyla keyifli.
Eskiden deneme türü için ''muhasebe" ismi kullanılırmış. İnsanın her zaman yazıyla olmasa da bazen sözsel, hatta zihinsel olarak bile yaptığı muhasebeler kadar samimi, yalın ve net bu kitaptaki denemeler.
"Ben her şeyi bilemem, ama her gün bir şeyi öğrebilirim..." hayat felsefesi üzerine örülen çıkarımları okumak keyifliydi. Tavsiye ederim.
Stefan ZWEİG'in " Görünmeyen Koleksiyon, Mürebbiye ve Leporella " öykülerinden oluşan kitabı.
Üç öyküde de okurun ruhuna dokunan ZWEİG; dünyaya ve insana bakışındaki zerafeti her sözcüğünde hissettiriyor. Özellikle 1. Dünya Savaşı'ndan sonra kör olan eski bir koleksiyonerin yaşamı ve ailesi içe dokunuyor.
Bazen yüzlerce sayfa yazılmış kitaplar, ZWEİG'in birkaç sayfada verdiği hissi veremiyor. İnsanı bu derece derin okuyabilmek, onun en büyük yeteneği ve felaketi. Bunu her öyküsünde hissettirmiştir. Nitekim "Bütün dostlarımı selamlarım! Hepsine karanlık geceden sonra gelen tanın kızılllığını görmek nasip olsun! Ben, her zamanki sabırsızlığımla önden gidiyorum...” diyerek kendi yaşamına son vermiştir.
"Görünmeyen Koleksiyon" çok bilinmeyen öykülerinden. Keyifle okunacağına inanıyorum.
Bitirim Leyla bir gece yarısı sarhoş olmuş, mahalleye nara atarak giriyor. Küfürler geceyi adamakıllı doldurmuş. Aydınlık pencerelerde ev erkekleri, kapılarda aile reisi kadınlar. Bu işte bir terslik var...
Bilinmeyen bir gelecekte, cinsiyet rolleri değişmiş bir dünya tasviri. Nara atan, yalan atan, dayak atan kadınlar; susup giden, töreye namusa kurban giden, yitip giden erkekler bu kez.
Gördüğümüz çirkinliklerin cinsiyetin değil, aslında eylemin çirkinliği olduğunu;
kadın ya da erkek farketmez, yapılanların tüm insanlığın lekesi olduğunu yeniden duyumsayacağımız bir Orhan KEMAL romanı.
1860'larda Rusya'da geçen roman, her zaman her toplumda yaşanan ve hep de yaşanmaya devam edecek olan kuşak çatışmasını merkez almasının yanısıra; dönemin Rusya'sının sosyal perspektifini yansıtması açısından da ilgi çekicidir. Avrupa'da bile Nihilizm yeni yeni yayılırken, o yılların Rusya'sında bunu romanda bir karakter üzerinden seslendirmek de; Turgenyev'in ilk modern roman kabul edilen eserinin çarpıcı bir özelliğidir.
Nihilizm, entelektüel faşizm, topluma yabancılaşma, geleneksellikle bireysellik arasına sıkışma temaları ile "Babalar ve Oğullar" fark yaratan Rus Klasiklerinden biridir.
Tavsiye ederim.
"İnsan kişiliği kaya gibi sağlam olmalıdır; çünkü her şey onun onun üstüne inşa edilir..."
(Ivan Sergeyeviç TURGENYEV)
"Yaşam; huzurla huzursuzluk,mutlulukla mutsuzluk, ölümle sonsuzluk arasındaki gelgitlerdir." diyerek bir varoluş mücadelesini en çarpıcı şekliyle anlatıyor Jack LONDON bu muhteşem romanında. Kitaba da adını veren ana kahraman "Martın Eden" ın aşkla evrilip, yazarlık hayali ve mücadele ile geçirdiği yılları her okuyan; kendinden de bir parçayı bulacaktır hayatında.
"Haritası ya da pusulası olmadan yabancı denizlere sürüklenmiş gemi gibiyim. Ama şimdi artık ben de yönümü bulmak istiyorum..." diyerek yürüdüğü yolları seyredip de Onunla yeşerip umutlanmamak, onunla düşmemek, onunla yerden kalkmamak çok güç. Okutan değil, yaşatan bir roman.
Jack LONDON'un hayatından da kesitler taşıyan "Martın Eden", son zamanlarda en merakla ve keyifle okuduğum kitaplardan biri oldu. Tavsiye ediyorum.
"Bir karanlıktaydı artık. Bunu fark ettiği anda, farkındalığı sona erdi." (MARTIN EDEN)
Paul AUSTER'in anlatıcı çeşitliliği, çoklu geçiş, üstkurmaca tekniklerini ustalıkla kullandığı; edebiyata da, yazara da, okuyucuya da yeni bir boyut kazandıracak nitelikte eseri ''Görünmeyen''.
İç içe hem de bağımsız hikaye içinde hikaye; üç farklı anlatıcı, notlar, telefon dialogları ve mektuplar üzerinden kusursuz bir dizgiye dönüşmüş. Ana karakterin hayatı ilkbahar, yaz ve sonbahar olarak üç kesite bölünmüş. Buna rağmen roman bittiğinde -bu gerçekten oldu mu?- sorusunu okura sorduracak bir şüphe ağı ile örülmüş.
İnsanın en büyük yanılgısı; görünmeyen gerçeklerden kaçıp, görüneni gerçek kabul etme çabası mıdır? Konu olarak beni çok içine almaması ve beynimdeki bazı sansürlere takılmasına rağmen, yazım tekniği açısından müthiş öğretici bir tecrübe oldu.
''Düşünmekle yapmak arasındaki mesafe büyüktür...'' (Görünmeyen/Paul AUSTER)
"Anayurt Oteli" ilk baskısı 1973 yılında yapılan, Yusuf ATILGAN romanı. Olay örgüsünden ziyade, okuyanı ana karakterinin zihninin dehlizlerinde yürüten yazar; Zebercet'i Türk Edebiyatı'na bir karakterden ziyade, bir varoluş biçimi olarak yerleştirmiştir.
Yalnız, takıntılı, içe dönük; bekleyeni ve özleyeni olmayan, yanından geçip gidilen ama farkında olunmayan bir silik gölge Zebercet. Canlı olmakla yaşamak arasındaki farkın adı. Toplum içindeki nice Zebercet'ten, yalnızca birinin ölümcül miladı bu kitapta okunan.
Zebercet bana "Haşlanan Kurbağa Sendromu" nu hatırlattı. Bu sendrom; içinde kurbağanın olduğu bir suyun artış hızı yavaş olursa, kurbağa bu artışı fark etmeyip, sonunda su kaynar hâle gelince yavaş yavaş ölür. Şayet su hızlı ısıtılırsa kurbağa gidişatı farkeder ve atlayıp kaçar” şeklindeki gerçek fizik yasasına dayanır.
Kurbağayı ne öldürür? Kaynayan su mu, yoksa doğru zamanda dışarı atlamaya karar veremeyişi mi?
Peki Zebercet'leri öldüren nedir?
‘’Amak-ı Hayal (Hayalin derinlikleri), Filibeli Ahmet Hilmi’nin II. Meşrutiyet Dönemi’nde yazdığı; temelini tasavvuf ve varoluş felsefesi üzerine kurduğu romanı. İyi eğitim almış, materyalist, doğu ile batı, madde ile mana, zihin ile ruh arasına sıkışmış olan Raci’nin; kimine göre deli, kimine göre veli olan Aynalı Baba ile manevi yolculuğunu anlatır kitap.
Bir arayış, bulmanın hesapta olmadığı. Bulduğunda bile; bulmanın aramaktan kıymetli olmadığı. Hayat ile hayal arasındaki çizgide, insanın varoluş amacını sorgulayan Ahmed Hilmi’nin şu cümleleri; Amak-ı Hayal’i anlamak açısından net ve açıklayıcı olmuş.
‘’Evet Azizim! Ben hayallerin arkasına gizlenmiş olan hayaletleri arıyorum. ne yazık ki bulamıyorum. Tam olarak 'bulamıyorum' demek de yanlış. Bunu nasıl anlatacağımı bilmiyorum…’’
