Kirazın Tadı - Abbas Kiarostami
- Benim ellerinize ihtiyacım var. Konuşmanıza ya da aklınıza ihtiyacım yok. Şanslıyım ki şu eller sabırla, tahammülle ve azimle, öğrendiğiniz gibi gerçek bir mümine ait. Bu işi halledebilecek en iyi kişi sensin.
+Ne yapmam gerektiğini anlatmıyorsun.
- Biliyorum kararım senin inançlarına aykırı. Hayatı Allah'ın verdiğine ve uygun gördüğünde onu alacağına inanıyorsun.
- Fakat insanın devam edemeyeceği bir an gelir.. tükenmiştir ve harekete geçmek için Allah'ı bekleyemez. O yüzden kendisi, harekete geçmeye karar verir. O an, "intihar"ın adlandırıldığı zamandır. O zaman "intihar" sözcüğünün, sadece sözlüklere konulsun diye bulunmadığını anlarsın. O eylemsel bir uygulama olmak zorundadır, işte o an uygulama vaktidir. İnsan uygulaması üzerinde bir karara varmalıdır.
+ Gerçekten anlamıyorum! Bana ne yapmam gerektiğini söyle. Yapabileceğim bir şeyse, senin için yapacağım.
- Kendimi bu hayattan kurtarmaya karar verdim. Ne için mi? Bu anlamana yardım etmeyecektir ve bunun hakkında seninle konuşamam, anlayamazsınız.
Anlamayacağınız için değil çünkü benim hissettiklerimi hissedemezsiniz. Duygularımı anlayıp paylaşabilirsiniz bana merhamet gösterebilirsiniz ama acımı hissedebilir misiniz? Hayır.
Acı çekersiniz ve ben de çekerim. Sizi anlarım. Acımı anlayabilirsiniz ama onu hissedemezsiniz.
Ben ise düşünüyorum. İşte burada saman yığının yanında yatıyorum... Vücudumun kapladığı daracık yer, geriye kalan boşluğun, benim bulunmadığım benimle hiç ilgisi olmayan boşluğun yanında o kadar küçük kalıyor ki! Yaşayabileceğim süre benden önce var olan, benden sonra da sürünecek olan sonsuzlukla ölçülünce o kadar önemsiz ki! Öyleyken bu atomun, bu Matematik noktanın içinde kan dolaşıyor, beyin çalışıyor, istekler doğuyor... Ne saçmalık! Ne boş şeyler!
Sayfa 174 - Ema KlasikKitabı okudu
terk edilmek...
Hiçbir şey hissetmedim. Hiç canım yanmadı: Hatta belki de –
bunun egoizmini niye inkâr edeyim ki– bana iyi gelmişti, çünkü böylece onunla bir daha karşılaşacağım korkusunu
da duymayacaktım. Kendimden ve hafızamdan başka tanık kalmamıştı. O günden beri daha sakin bir insan oldum.
Sayfa 29
ERTELEMEK
Başlamak bitirmenin yarısıdır diyip sunum yapacağım konu üzerine makale okumasına başladım. Sadece başladım iki cümle okuyup öyle zamanın geçtiğini görüyorum. İlla ki o son zamana kalacak stres, kaos, kalp krizi hissi olacak ya. Öbür türlüsü bana gitmiyor.
Çok güzeldi...
O öylesine... güzeldi ki... Bu onu ifade etmeye yeterli bir sözcük olabilir miydi? Doğru muydu bu? Sonuçta gözlerini ondan ayıramadığı gerçekti.
Anlamak zor gelir insanlara o yüzden genellikle yargılarlar.Anladım ki empatisiz insanlarla iletişim kurmak bir hayli zorlaşıyor
Ölüm
Fakat bu ölüm o kadar şiddetli bir gerçektir ki; yapılan tüm reddiyelere rağmen hiç taviz vermeden öylece upuzun önünde yatar, ve bir gün seni de, beni de oraya yatırır.
Muhammet Çılgın✍️
uyumadan 30 sn önce yazıyorum bu satırları,biralarımı bitirdim kafam o kadar rahat ki Boş mide dolu kafa içince böyle oluyor cok özledim her şey cok iyyi ki varsın öpüyorum yüzlerce kez herseyim
" Ama insanlar kendileri o kadar değişiyolar ki içlerinde hep gözlemlenecek yeni bir şey oluyor."
Bu senin en özel tehdidindir hindiba
Ablukaya aldığın ülkelerin
Sınır boylarında durur gözlerin
O nasıl savaş bedesteni ki
Batısında kurşun satan kâhinler
Doğusunda köleler ve tüccarlar
Sayfa 45Kitabı okuyor
