Seni görmek istiyordum kısacası. İnsan görmekle bile bazı şeylerin ağırlığına dayanabilir, avunabilir, hayal kurmağa devam edebilir. Sen anlamazsın tabii. Anlamak için, insanın bazı eksik yönleri olmalı.
Biliyorum, kendi derdimle çok ilgilendiğimi söyleyeceksiniz. Daha önce de söylediler. Elimi kolumu, insanların en alıngan taraflarına çarpıyormuşum; bana çarpılınca da bağırıyormuşum.
“Korkuyoruz.Düşünmekten ve sevmekten korkuyoruz.İnsan olmaktan korkuyoruz.İnsana benzetirsek,onlara acımaktan korkuyoruz.İşin içine bir kere acıma girerse,ondan bir daha kurtulamamaktan korkuyoruz”