"-Ne o, ölecek misin yoksa?"
"- Ne olmuş? Hep yaşayacak mıydık? Bir gün ölmek de gerek."
Ama bir tek senden şüphelenmek istemiyorum. Sen şüphe duyulamayacak kadar safsın. Ben ölmeden önce hiç olmazsa bir kişiye de olsa inanıp öyle ölmek istiyorum
Hiç karşılık istemeyen bu sevgi onu suçluluk duygularına boğmayı başarmış, kendi hayallerini çöpe atmak pahasına bir başkasının beklentilerini yerine getirme isteğini yaratmıştı.
Sayfa 81Kitabı okudu
İnsanları eskisi kadar sevmemek. İnsanları ve eşyayı. Galiba ölmek de bu.
Sayfa 224
Şairler dolunayı severler, hakkında binlerce şiir yazılmıştır, oysa Veronika en çok yeniayı severdi, çünkü daha gelişecek, büyüyecek, kendi yüzeyini tümüyle ışığa boğacak zaman olurdu, kaçınılmaz yok oluşundan önce.
Sayfa 76Kitabı okudu
“Gençken duyulan keder sonra hangi şifalı suyu buldu da içti? Hangi su, lekeleri çıkardı? Yaşamaya alışan köşesine çekildi; feryad edene, başka türlü söyleyene, sokaktaki köpeğe havlayan bir ev köpeği kadar olamadı.”
Sayfa 88Kitabı okudu
“Hayat akar, yol ve yöntem değişir derler, insan değişir yol ve yönelim değiştirir derler. Bütün bunlar bence meselenin değişmesi, ortadan kalması veya artık mühim sayılmamasıdır. Yoksa ne hayat gibi muhkem bir şey akar, ne sana bakıp da yol yön değiştirir. İnsanı ahret bile değiştiremez. Zebani dilini çekmeye gelse kişi ancak ahlakının elverdiği ile seslenir de aman diler.”
Sayfa 88Kitabı okudu
Buraya geldiğimde depresyondaydım. Şimdi gururla açıklıyorum ki deliyim. Dışarıda tıpatıp herkes gibi davranacağım.
Sayfa 171Kitabı okudu
"...Ancak dünyada bazı şeyler var ki, nereden ve nasıl bakarsak bakalım herkes için geçerlidir. Örnekse, aşk."
Sayfa 169Kitabı okudu
O hapları aldığımda nefret ettiğim birini öldürmeye çalışıyordum. İçimde başka, sevebileceğim Veronika’lar olduğunu bilmiyordum.
“ İnsan neden kendi kendinden nefret eder? “
Sayfa 78Kitabı okudu
“Ben zayıf, sersem, budalanın biriyim. İçimdeki sızıyı söküp atamıyorum bir türlü!.. Bu kadını elimden kaçırmadan önce Tanrı’nın acımasına biraz inancım vardı. Evet, bana gölge olsun diye bir sukabağı yaratmıştı; kitaptaki aziz gibi ben de O ’na şükrediyordum ve mutluydum. Gel gör ki, ertesi gün Tanrı sukabağının içine kurt düşürüp kuruttu; bence artık ölmek yaşamaktan iyi!”
Sayfa 321Kitabı okudu
Aldatılmada insandan umudu kesmenin eşsiz huzuru vardı. İnsandan kesilen umut, tanrıya yaklaştırıyordu.
Sayfa 19 - iletişim yayınları, ikinci baskı, 2013
O kadar aptalca bir seydi ki... su siralar nerede olduğunu bile bilmedigi, ama gençliginde umutsuzca cok derinden sevdigi bir adam yüzünden depresyona girmek, delirmek. Her normal genç kiz gibi Zedka'nin da bir “İmkansız Aşk" yasamaya gereksinmesi olmuştu.
Sayfa 68Kitabı okudu
Tabuların, boş inançların canı cehenneme!
Sayfa 20Kitabı okudu
O an ben de onunla ölmek, hemen ölmek istedim.
