"Geliyorlar, bu evde doğan yeni bir ölümü görmeye; koşarak, düşe kalka yuvarlanarak, sürünerek... Nasıl olursa olsun; görmek için bu eski dostların yeni cesetlerini ve göstermek için kendi dirimlerinin kıvılcımlarını. Geliyorlar! Uyanan arzunun düşen imgelemenin anlağın belleğin leş kokularını duymaya geliyorlar. Ölüm sessizliği, toz ve küf kokan evden ayrıldıklarında seviniyorlar canlıyız diye."
Sayfa 106Kitabı okudu
Ölümü arayarak geçti
Bunca yılım.
Kötü annem
Beni komşunun oğlu kadar seven,
Yok olan babamdı belki
Ölüm tutkumu pekiştiren.
Ne tuhaf, ölüm kendini hatırlattığı zaman mülk sahibi gibi yaşadığın bu dünyada misafir olduğunu hatırlatıverir. Gözünün önünden film şeridi gibi geçer elinden kayıp giden hayat.
Oysa Bir ömrümüz var bir de ölümümüz. Her cenazede merak ederim insan nasıl unutur da kapılır hayatın hırslarına, kavgalarına... Hepimiz biliriz. Ama unutturur bize nefsimiz.
Ey nefsim! ölümün bu kadar yakın olduğunu bildiğin halde hayata nasıl bu kadar kanarsın.
İnsanın ağzının tadını bozan, her şeyi yarım bıraktıran ölüm bir gün senin de elini tutacak.
Ölüm kendini ağırlatmadan, hatırla ölümü !
"Seni sevmekte oluyorum"
"Seni sevmekte ölüyorum! Siz gördünüz mü hiç ölümü? Onu ben gördüm ve çok istedim. Bir leke gibi -karanlık- dünyaya getirdim ölümü, kendimle. Kendimi istediğim kadar çok istedim 'ölümü.' Sizi sevmekte ölüyorum, ben de"
Sayfa 54Kitabı okudu
"Sartre'a göre İntihar, dünyada var olmanın başka yoludur, çünkü kişi bir eylem olarak ölümü seçtiğinde kendi varlığının farkına vararak, varlığının tanımını hiçlikle yapar."
Sayfa 38Kitabı okudu
Kimin için, niçin savaşıyoruz? Her gün kuşku artı yor, onunla birlikte korku da. O hale geldim ki, hayatımın en dayanılabilir anlan, elde tüfekle geçirdiğim anlar oluyor. Savaşırken düşünecek ne gücüm var ne zamanım. Hayatımı korumak için, hayvan gibi savaşmaktan başka bir şey yapmıyorum. Ama kargaşalık sona erince korkunç soru, bir yılan gibi gırtlağını şişirerek karşıma dikiliyor. Yalan ve haksızlık uğruna, Yunanistan’ı köle kılmak, kurtarılmaya hak kazanmayanları kurtarmak için çarpışan biz miyiz yoksa?
Biz miyiz satılmışlar, hainler? Dağdakiler 1821’in haydutları mı yoksa? Haklı olan, uğruna hayatımı feda edebileceğim dava hangisi? Bir savaşçı için bundan daha büyük işkence olamaz, sanıyorum. Komutan, bu sabah, orduya katılmak istemedikleri için beş genci, beş yakışıklı delikanlıyı kurşuna dizdirdi. Böylesine yüce bir yiğitliğe, ölümü hiçe saymaya yol açan ideal, haksız olabilir mi? Bütün gün, kendi kendime hep bunu sordum durdum. Ama yanıtını bulamadım. Çünkü tanıdığım Kara Takkeliler var, en az onlar kadar yürekli davrandılar.
Başka ne kaldı ki mahkûm?
Kopya insan
Aslında her şey, gerçekte o kadar zengin olmadıkları halde zenginlere benzemek isteyen, bu yüzden de ancak birbirine benzeyen insanlar gibiydi.
Kanımız buraya ya da yine buraya dikecek zeytinini!
Ölümü nasıl hayal hayal edersen sana öyle yaklaşır ve ruhunu öyle alır.
Sayfa 323 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Uyumuştu pencereler ardındaki kösnüler
Uyumuştu tüm ilişkiler
Uyumuştu pencereler ardındaki ihanetler
Uyumuştu bilimadamları!
Hüzün yıllardır yüreğimizde
Hâlâ varamadık sabaha!
Günlerin istemlerini dizginlediği
Rüzgârın körüklediği bir ateştir hüzün.
Bu rüzgârı nasıl gemlersin?
Ki tek silahın yok
Bir meşru vatanda
Rüzgâr ve ateşle buluşmaktan başka!
Yenilmeyeceğiz
Hiçbir şey yitirmeyeceğiz
Sıradan bir ölü gibi, üzünçlü gölgene attıkları
Bir insandır bir insan!
Ayrımında mısın bilmem?
Bende bir insanım bir insan!
Bilmem cesedimi korur musun acımasız' baykuşlardan