Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
"baştan sona hayatım dört duvar arasında geçti. hep bir servi çiziyordum. dibinde ihtiyar, kambur bir adam bağdaş kurmuş oturuyor, bir hint fakirine benziyordu. bir abaya sarınmış, başına bir şal bağlamıştı. sol elinin işaret parmağını bir hayret ifadesiyle dudaklarına götürmüştü. karşısında uzun, siyah entarili bir genç kız hafif eğilmiş,
‘Ölüm bu! diyordu Zacharius Usta,boğuk bir sesle.”Ölüm bu!...Varlığımı dünyaya dağıttığıma göre yaşayacak ne kadar ömrüm kaldı artık!Çünkü ben,Zacharius Usta,imal ettiğim bütün bu saatlerin yaratıcısıyım!Bu Demir,gümüş ya da altın kutuların her birine ruhumun bir parçasını hapsettim!O lanet olası saatlerden biri ne zaman dursa,kalbimin durduğunu hissediyorum, zira saatleri kalp atışlarıma göre ayarladım!”
İçinden kendinize ders alabileceğiniz kısa bir öykü..
Beyhude ömrüm...
Mustafa Kutlu nun severek okuduğum bi hikayesi. Bi çok yerinde çocukluğumu bulduğum, okurken meğer bi ben yaşamamışım, bi ben hissetmemişim çocukken bunları dediğim bi kitaptı.
Hikayenin bi bölümünde kışın İstanbul'a çalışmaya gidip baharda dönen İstanbul'culardan bahsediliyodu
Hiç bilir misiniz bilmem, ne büyük mutluluktur ordan
Mustafa Kutlu ile tanıştığım ilk eserdi o yüzden bu eserin ve Mustafa Kutlu'nun yeri bende apayrıdır. Kitaptan bahsedeyim. Anadolu dokusu, köy yaşamı, köyden kentte göç... İnsan köyden kentte giderken, kendisinden de neler gitti, farkında mı?.. Eser, zaman-toplum ekseninde önemli yansımalar sunuyor:"Hani derler ya: Aradan çok yıllar geçti." Kesssinlikle okumalısınız
Leylim, Leyla Canım, Leylam, Merhametsiz Ömrüm, Leylam kardeş çocuk, Azizim Leyla, Dost, Leyla Usta, Leylim benim, Canım benim... diye başlamıştır mektuplarına Ahmed Arif her birinde başından sonuna kadar Leyla'sına olan aşkını dökmüştür satırlara. Kelimeri çokça kırgın çokça öksüz kalmıştır. Cevap alamadığı her an içi daralmış, yanmıştır Ahmed Arif. Körkütük aşıktır hayata tutunma çabası içinde en büyük desteği aşkıdır. Ahmed Arif aşkını her an yazmış ancak Leyla Erbil bu mektuplaşmalarda dostluk çizgisini çizmiş ve derinlessede hep korumuştur. Ahmed Arif "ilk sen mağlup ettin beni" demiş ve bu durumu kabul etmiştir. "sen ister dostum ol ister sevgilim yeterki hayatımda ol. " diyerek dostluguyla yetinmeyi bilmiştir. Leyla evlenme kararı aldığında Arif Leyla'sına hiç darılmamış ona düğün hediyesi olarak "suskun" şiirini göndermiştir. Çünkü o hep Leyla'nın mutluluğunu istemiştir. Işte böyle naif bir aşkın mektuplarıdır okuduklarımız. Kitabı bitirip şöyle kapattığımda kapağı aklıma ilk gelen acaba Ahmed Arif yaşasaydı içini rahat rahat döktüğü bu samimi mektuplarının yayınlanmasını ister miydi?
Nasıl başlayayım bilmiyorum.Kendimi tükenmiş,yıkılmış hissediyorum. Bir kadın anca bu kadar güzel sevilebilir diyorsun. Her cümlesi sevda hüzün dolu.
Canım,Leylim, Ömrüm diye başlıyor mektuplar keza o kadar can alıcı kelimelerle de bitiyor. Mektubunun birinde takvimimi “Leyla’dan önce” “Leyla,dan sonra” diye başlatacağım diyor. Söylemekle kalmıyor gerçekten de bunu yaşıyor. Bütün takvimini onunla var ediyor.
“İlk sen beni mağlup ettin.” diyor. “Sen ister dostum ol ister sevgilim, yeter ki hayatımda ol” diyor. Çaresizlik belki de hiç bu kadar acıtmamıştır.
Acı çekerken bile yine de onun mutluluğunu temenni ediyor. Belki de beni en çok sarsan yerlerden biriydi.
“ Bir yerlerim kopmuş kanamış gibi
Bunu ancak sen anlarsın
Gene de mesut olmanı bütün kalbimle isterim.”
Leyla Erbil nasıl sessiz kalmış bu sevdaya diyorsun. Hatta sinirleniyor kızıyorsun ama Neşat Ertaş’ ın sözü geliyor aklıma “Gönül kimi severse aşk onda güzeldir. “ diye Leyla Erbil sevmemiş işte. Kadın “Sevilmek iyi edermiş insanları. Ben hiç mi sevilmedim? “diyor. Hani Ahmet abi demişti ya “Üzme sakın kendini. Beni hiç sevmedin.”
youtu.be/nMGzojfmo5w
Geçmişte dedem çocuklarını ve torunlarını etrafına toplar hikayeler, masallar anlatır bazen de dini sohbetler ederdi. İşte bu kitap da tam anlamıyla bana bunu yaşattı.
Kitap, yaşamı köyden öteye gitmeyen, tek arzusu içinde çeşit çeşit meyveler barındıran güzel bir bahçe sahibi olup o bahçeyi çekip çevirip ailesini, eşini, dostunu rahat ettirip güzel bir yaşam sürmek olan adamın hikayesini anlatıyor. Anlatım sanki yazar karşınızda sizinle sohbet ediyormuşcasına akıcı ve sade.
Kitapta insanların köyden kente gitmek isteyişlerine ve kente gidip para dışında başka brişey düşünmemelerine atıfta bulunuluyor. Köyün zorluğuna dayanamayan yeni neslin yavaş yavaş şehirlere göç etmesiyle beraber sadece yaşlıların kalışı ve yaşlıların orda köyün toprağı, evleri, yolları gibi çöküşleri beni çok üzen kısmı oldu. Ama hayatın acı gerçekleri bunlar..
Yalnızız
Yalnızız.. Emin ol seni daha derli toplu bir kafayla okumuş olmayı dilerdim. Ama söz veriyorum bu günlerdeki yoldaşlığımızı ömrüm olursa bir daha tekrarlayacağım. Neden mi?
Çünkü öncelikle güzel kelimeleri çok severim. Ve sende öyle güzel kelimeler var ki büyülenmemek elde değil.
Sonra Matmazel Noraliya’nın Koltuğu’nda Peyami Safa’nın değindiği
Anadolu'nun henüz sıcak, saf, ihtilâfsız zamanlarından kalma bir olaylar bütünü. Çekişmenin, bir şeylerden bıkmışlığın, saf insanlığın yanında çıkarcılığın ve çıkarcı insanların da anlatıldığı, Beyhude Ömrüm tadında bir kitap. Pis emperyalist güçlerin siyaset aracılığıyla eşsiz Anadolu'muza el atmaya başladığı dönemin romanı. Bunlara karşı kendi tavrını net bir şekilde ortaya koyup bunu da çekinmeden dile getirebilen Emin Ağa; Anadolu insanının biraz daha öngörülü olsa bunlara karşı koyabileceğini gayet açık bildirmiş. Torunuyla olan sıcak ilişkisinin semeresini beklerken hüzünlü sonla karşılaşmak "Ah keşke böyle olmasaydı." dedirtebilir. Kitabın isminin neden bu olduğunu son sayfalarda gayet açık bir şekilde anlayıp yerinde bir isim olduğunu için acırcasına anlıyorsun.
Okunası bir kitap, Şerif Benekçi'ye devam...
724 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Bitirdikten sonra balkona çıkıp hava aldığım, elimi yüzümü defalarca yıkadığım, kafamda binbir düşünce ile baş başa kaldığım o kör ve sağır zaman diliminde bu satırları yazmak çok zor.Zaten çok bir şey de yazmayacağım..
Sayfa 559 da geçen bir cümle kitabın bana göre özetidir:
"...bu kitap ne ciddi kavgaların, ne büyük ve yaygın sıkıntıların, ne de ezilen insanların romanıdır; bu kitap, mustarip bir ruhun iç çekişlerinin romanıdır. Sizlere hizmetten şeref duyan yayınevimiz iftiharla sunar: Tutunamayanlar.
Son olarak ömrüm boyunca bir kitap yazmak isteseydim bu ilk ve son kitap olarak Tutunamayanlar olmasını; bir yazarla oturup bir kahve içme şansım olsaydı eğer bu kişinin de Oğuz Atay olmasını dilerdim.Çünkü herkesin içinde bir tutunamayan ve zihninde yaşattığı Olric'i var.
Okuyalım....okutalım...Teşekkürler Oğuz Atay..
Kitap Anadolu hayatında zorluğun,teslimiyetin, dostluğun, kardeşliğin, hasretin ve vefanın sıkıca işlendiği bir konuya sahip.
Okudukça bulunduğumuz şehir hayatından ve insanların samimiyetsizliğinde bıkıyorsunuz.
Zorluklara karşı tam teslim olmuş bir karakter karşımıza çıkıyor.
Kitapta üst düzey olaylar olmuyor ama kitap sanki hayatınızın bir parçası oluyor.
İlaç gibi hergün bir doz almanız gerekiyor gibi.
. Canan liseyi bitirip bir parfüm firmasında işe başlar. Firmanın Fransa temsilcisi Can telefondaki konuşmalarında Canan'a aşık olur evlenme teklif eder. Umut vermediği halde bu durumu yaşayan kız red eder. Ailesinin baskısı yüzünden sevmediği biriyle evlenen Can bu aşkını bitirmez. Sürekli birbirleriyle mektuplaşır konuşurlar gizli buluşurlar Canan aşkın gölgesinde yaşamaya başlamıştır. İşyerinden biriyle evlenen Canan mutsuzlukla zorluklarla yaşamaya çalışır, kendini oğluna ve işine verir. Evliliğinde umduğunu bulamayan Canan iş hayatında hep zirveyi hedefler ve her gittiği şirketi en iyi noktaya getirir. Yıllar sonra hayatına başka bir aşk girer ama oda evlidir, sanki kaderi hep aşkın gölgesinde kalmaktır. .
.#kitapyorumu .
. Yarım kalmış aşkların anlatıldığı sevda gelince gözün hiç birşey görmediğini anlatan kitaptı. Canan'nın herşeye rağmen ayakları üstünde durmasını, işteki gayretini çok sevdim. Ama ikinci kez aynı hatayı yapmasına anlam veremedim. @golgedeki_ask kaleminiz tükenmesin
.
.#alıntılar .
. 'Hani çölü güzelleştiren şey, bir yerlerde kuyu saklıyor olmasıdır. ' derler ya, seninde yüreğinin bir yerinde benim saklı olmam düşüncesi güzelleştiriyor herşeyi...
.
. Evcimendi, asla aç bırakmadı, karnımı doyurmuştu ama sevgiyi tatmış biri olarak o bana hiç sevgi vermemişti, hiç seni seviyorum dememişti. Ruhumu çok aç bırakmıştı.
.
. Bir zamanlar güvercin, şimdi kanadı kırık bir kuştum. Başka zaman kelebek olmuştum ama ömrüm kısaydı.
191 syf.
7/10 puan verdi
ölmeden evvel abbas kiyarüstemi’nin dinlediği son şarkı diye dolanan bir şeyler vardı, ölmeden evvel şarkı dinlemeyi istemek nedir? kaç kişinin aklına o korkunun içinde şarkı gelir? coşkuyla ölmek ne ola ki? güle oynaya ölmek mi? yoksa ölmek hazin mi? yaşamak ölmekten hazin geliyor –hakan taşıyan’ın bu bahsedişte işi ne? ha yapmazsam olmaz
