Merhaba sevgili okur,
Şermin Yaşar’la çocuklar için yazılmış “Dedemin Bakkalı” ve “Abartma Tozu” kitapları ile tanıştım. Bence yaşsız kitaplardı ve sevmiştim. Bir de yetişkinler için yazılmış kitabını okumak istedim.
Deli Tarla, Sait Faik Hikaye Armağanı ödülünü almış bir kitap. 16 tane öyküden oluşuyor. Yazım dili oldukça sade bu sebeple rahat okunuyor. En çok “İki Elma” ve “ Muazzez ve Yelkovan Çetesi” hikayelerini sevdim.
Hikayeler şahaneydi diyemem ama kötü demek de büyük haksızlık olacaktır. Hemen hepsinin sonu tahmin edilebilirdi ama okuduğuma da memnunum. Tavsiye edebilirim.
Puanım: 7/10
Herkese keyifli okumalar olsun efenim…
*Alıntılar*
* Bütün tövbeleri korku geçene kadardı insanın.
* Bir çocukluğu istenmeyerek geçirmiş olmak öyle yenileri yutulur mesele değildir, adamın boğazına takılır, olur, nefessiz bırakır. Anlatacak tek bir güzel anımız olmadığı için, Ağzımızda donan bütün kelimeleri yutmayı tercih edersiniz.
* Her şeye alıştı. Hepsine aynı boyun büküşle bırakıyordu. Konuşmuyor oluşu, sessizliğe, bu saf görünümü öyle olduğu için değildi. Nefret ediyordu kendisinden de insanlardan. Konuşup bu nefreti kusmakdan korkuyordu. Hepsi bu. Hiçbir şeyin değişmeyeceğini bildiği bir hayatın içinde düşmüş olmayı çoktan kabullenmişti, o yüzden değiştirmek gibi bir gayrete de hiç girmedi.
* İnsan aşina olduğu duyguyu yaşıyor. Yani o duygu onu zedelemiş bile olsa güvenilir gelir.
