Geçti bizden artık.Umudumuz siz de...
Ömrümüz, padişahım çok yaşa diye bağırmakla geçti. Hocalarımız kim çok bağırırsa ona verirdi numarayı. Bu yüzden biz el öpmeye, etek öpmeye alıştık.
Sayfa 123Kitabı okudu
Seferberlik dediler. Sancâk-ı Şerif açıldı dediler, hadi askere dediler, biz de gittik. Padişahım çok yaşa diye bağırdık. Sonra toplar, tüfekler patladı. Boyuna yürüdük, koştuk, süründük, sindik, saldırdık, ikide bir süngüleştik. Kiminde kazanmışız, ilerliyormuşuz, kiminde gerilermişiz... Hepsinde de ölen tam ölüyor, kalanlanlarınsa kimi tam, kimi de yarımyamalak kalıyordu. Sonunda harp bitti, yenildik dediler.
Sayfa 40 - İletişim Yayınları / 36. Baskı, 2018Kitabı okudu
Yaşamı boyunca "Padişahım çok yaşa" demeye alıştırılmış bir toplum anlayamaz Mustafa Kemal'i kolayca.
Sayfa 8Kitabı okudu
Dalkavukluk isteyen bir derde müptelâsın
Münasiptir efendim, bugün dünden âlâsın
Hülâsa başımızda bir püsküllü belâsın
Kimseler söz edemez gözün üstünde kaşa
Biz de sağır, kör olduk padişahım çok yaşa!
Sayfa 63 - PADİŞAHIM ÇOK YAŞA..!Kitabı okudu
Sana "tut elimi" demiyorum. Çünkü elinin benim elimi tutmak üzere uzanmış olduğunu açıkça ve net şekilde görüyor, bu duruma çok seviniyorum.
