Saiyaara - Ek Tha Tiger filminden..
youtube.com/watch?v=l3GnEKB...
Filmin Konusu: Bir yanda Hindistan İstihbaratı (RAW) ajanı Tiger, diğer yanda Pakistan İstihbaratının (ISI) ajanı olan Zoya'nın birbirlerine aşık olması.
Onların arasına birkaç şey veya insan değil, koskoca hükümetler girmişti. Lakin onlar, kalbinin sesini dinlemeyi tercih ettiler. Yoksa yaşamları gerçek bir yaşam olmayacaktı.
Milli şuur gökten zembille inmez; metafizik atmosfer, tarih bilgisi, milli acılar, milletçe elde edilen başarılar ve benzeri faktörler milli şuuru oluşturur. Ama onun beslendiği en önemli kaynak tarih şuurudur; ondan mahrum kalan milli şuur, susuz kalmış çiçek gibi kurur. Onun alevlenmesinde cemiyete yol gösterenlerin de payı çoktur. Ashab-ı Kehf uykusuna dalmış Hindistan'ın ayağa kalkmasında, sömürgelikten kurtulmasında şair Tagore'nin Büyük Ruh olarak vasıflandırdığı Gandi'nin payı pek önemlidir. Pakistan ve Bangladeş'in temellerine harç koyan ulu muzdarip İkbal'dir. Gerek Gandi, gerekse İkbal öğrenimlerini sürdürdükleri Batılı ülkelerde milli şuurlarını elde etmişlerdi.
Milli şuurun ateşleyicileri tarih felsefesine sahip aydınlardır. Bu nosyona sahip olanlar dünyanın şartlarını gerektiği gibi değerlendirir, yaklaşan tehlikeyi sezer, selamete çıkacak kapıyı keşfederler. Fonksiyonlarını gerektiği şekilde ifa edebilmeleri halklarının hazır olmalarına bağlıdır. Bunun için halklarını ruhen ve maddi bakımdan her türlü mücadeleye hazırlamak amacıyla barış zamanlarında gerekli kültür ve ilmi çalışmalar yaparlar.
‘’Birçok milletin az veya çok yardıma koştuğu sırada, birdenbire çirkin ve iğrenç bir manzarayla karşılaştık: Batı Pakistan'dan Doğu Pakistan'ın yardımına gönderilen helikopterlerin kendi toprakları üzerinden geçmesine Hindistan izin vermedi.’’
‘’ Hatta daha ileri giderek diyelim ki bu helikopterleri Doğu Pakistan sınırına kadar Hint subayları sevk edebilirlerdi. Fakat yapmadılar. Niçin? Daha çok Pakistanlı ölsün, daha çok düşman ortadan kalksın diye. Böylelikle Hindistan, savaş meydanında yenemediği Pakistanlıları böyle kahpece öldürmekle öcünü almak istiyor. Bu örnek, insanlık masalının iç yüzünü ortaya koyması bakımından çok ilgi çekicidir. Hindistan, Buda'yı yetiştiren memlekettir. Hindistan'da yılanlar ve sıçanlar dahi öldürülmez. Fareler öldürülmediği için Hindistan buğdayının büyük bölümünü yok eden bu zararlı yaratıklar yüzünden yüz binlerce Hintli açlıktan kıvranır, ölür. Müsamahaları çok büyüktür. Din farkına aldırmaz görünürler. Bundan önceki cumhurbaşkanları Müslüman'dı. Fakat aslında Hintliler, Pakistanlılara karşı kaplandan daha vahşi, yılandan daha sinsi, fareden daha zararlıdır. Pakistanlılara karşı sönmez bir kinle yanıp tutuşurlar.’’
