“Kör olsaydınız, hiç günahınız olmazdı.”
Bir papazın günlüğünden bir kesit okuduğumuz romanda, papazın rastgele bulduğu kör ve yetim bir kız olan Gertrude'yi himayesine alıp eğitmeye karar vermesiyle gelişen olaylara yer veriliyor.
İnançlarımız, yaşama şeklimizi, hayata ve olaylara bakış açımızı şekillendirir. Ancak insan, ne kadar güçlü inançlara sahip olursa olsun duygularına yenik düşebilir ve inançlarında duygularına bir yer aramaya başlayabilir, bulamazsa da duygularının etkisinde inançlar geliştirebilir kendine.
Kitaptaki papaz efendi, duygularına hakim olamayınca inançları ile duyguları arasında kalır.Sorgulamaya başlar.
Gertrude'nin önce körlük sonra görebilme durumu ise insanın olmasını istediği ve olan dünya arasındaki bunalmışlığını anlatıyor. Yani hepimizi...
Ayrıca 'körlük' ve 'günah' kavramları arasında da bir ilişki kurulmuş.Kitaptaki olayları okuyunca bu bağlantıyı kurabiliyorsunuz.Bununla alakalı Gertrude'nin görmeye başladıktan sonraki sözlerinden birisi:
"Günah hayat buldu- ve ben öldüm."(s.80)
Bir kahve içimlik bir kitaba ihtiyacınız varsa Nobel Edebiyat Ödüllü Fransız yazar 
André Gide 'nin bu kitabı tavsiyedir.
Lüzumsuz Adam ~ Sait Faik Abasıyanık ~
Öncelikle Sait Faik'in muhteşem gözlem gücüyle başlamak istiyorum. Herkesi çok iyi ve çok doğru bir biçimde gözlemliyor ve bunu eserine çok güzel aktarıyor. Bu kitap Sait Faik'ten okuduğum 3. kitaptı ve bu kitapta gayet güzeldi. Öykülerinde beklemediğim anlarda çok güzel şaşırtıyor bazen beni Sait Faik ve ben bunu çok seviyorum.
Bu kitapta da sevdiğim öyküler vardı içinde. Özellikle Kameriyalı Kadın, Papaz Efendi ve Bacakları Olsaydı öykülerini ben çok beğendim.
Bu kitap için teşekkürler 
Sait Faik Abasıyanık
Mahmut Kaptan'ın Anıları
Bir zindancının gemiye esir alınan Müslümanları örgütleyip sonrasında kaptanlığa geçmesi ve sonrasında önce Tunus sonra Cezayir’e maceralarını anlatan farklı bir tarzı var Mahmut Kaptan’ın anıları. Menkıbe ile kurgu arasında gidiyor izlenimi veriyor ama tarihi gerçekleşmiş gibi notlar düşülmüş, değişik vesselam.
“Her tarafımızın denizlerle çevrili olması, denizci bir toplum olmamız için yeterli değildir.” ne kadar hazin bir cümledir. Sadece bu kadar olsa iyi, vatandaşımız deniz göremez, deniz ürünü tüketemez. Bu tarz kitaplar en azından çocukların gençlerin ufuklarını açabilir, öyle bir katkısı olabilir.
20.sayfada enteresan bir bilgi var, bu kitap 1940li yıllarda aktarılırken her zamanki gibi, malum Muhteşem Yüzyıl tarzı saçmalıklar vb., derviş papaz yapılmış, cariyeler eklenmiş, aşk meşk zırvalarıyla okuyucu cezbedilmeye çalışılmış.
Efsane kaptanımız önce Kıbrıs Paşa’sının oyunlarını bozuyor, açgözlü Tunus reyisine aldanmıyor ve sonunda yolunu Cezayir’e kırıyor.
Yusuf Efendi
