Yazarın okuduğum ilk kitabı ve kesinlikle son olmayacak. Kendime iyi ki bu kitapla başlamışım diyorum çünkü yaşadığımız ülkenin gerçek acıları bunlar, acıyı hissettim okurken. Sıradan bir aşk öyküsü gibi değildi. Zaten Barlas sıradan biri değildi. Paramparça olmuş bir çocuktu. Onun hüznünü ta yüreğimde hissettim. Kaybettikleri ve bulduklarını okurken içim cız etti bin kere. Kendini bir türlü anlatamaması kalbimi burktu. Ülkede hâlâ böyle insanlar olduğunu bilmek okuduklarımı daha da gerçekçi yapıyor. Biz de Yusuf gibi olabilirdik, bu onun seçtiği bir şey değildi, onun suçu değildi. Çok etkilendim, gözyaşı döktüm. Bir solukta okudum gerçekten. İyi ki okumuşum.