Erhan
@rhozd
2658 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Tanrı bomba halıları üzerinde geziniyor.
Askerlerden biri HJ delikanlılarıyla sohbet ediyordu (BDM kızları da başlarıyla tasdikliyordu): "Elimizde bir koz daha var; biz kazanacağız. Führer özel bir taktik izliyor; önce herkesi içeri çekerek tuzağa düşürecek, sonra da gizli silahlar devreye girecek." "Goebbels de dedi ya zaten," diye karşılık verdi oğlanlardan biri, ""yeni silahların etkisini görünce kalbim duracak sandım' Üç yıl sonra her şey yeniden -çok daha güzel biçimde- inşa edilir. Planların hepsi tastamam hazır, Führer'in masasında duruyor." Vesaire. Ve alev alev yanan tımarhanelerin camları gibi parlıyordu gözleri. İnsanlık sona erse memnun olurum ben; insanlığın kendini -diyelim ki- 500 ila 800 yıl sonra toptan yok edeceğine dair haklı umutlar besliyorum; çok da iyi olacak.
Sayfa 23Kitabı okudu
Güney tarafındaki yamaçtan yukarıya, basık ve gri havaya tırmandım (hala hafif ve parçalı bulutlu hava, ama epeyce soğudu). Kuzeyde, bizden çok da uzak olmayan bir mesafede, hafif topçu birliklerinin bombardımanı havaya topraklı kar sıçratıyordu. Ateşçiye, devamlı buhar boşaltıp durmaması için bağırdım, ama o sadece omuz silkti. Birdenbire
Sayfa 21Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Zaman, dedim bir kazadır, bir kaza sonucu buradayız. Dünyada olmak da öyle.
“‘Köprüyü geçene kadar ayıya dayı derler,” sözü, su katılmamış Osmanlı sözüdür... Osmanlıların, tarihleri boyunca iki karışlık köprüleri bile neden geçememiş olduklarını bundan daha iyi anlatan bir başka söz yoktur. Osmanlı, hiçbir zaman, ayılara dayı demeden köprü geçmeyi göze alamadı. Bugün bile, İstanbul’un politikacıları Ankara’yı, ayılara dayı demediği için yadırgıyorlar.”
Yüzlerce ses, tel örgü gibi bir gürültü içerisinde birleşmişti; bu örgüden yükselen dikenler, örgünün keskin kenarları boyunca uzanıyor ve sonra yine kütleşiyordu; bu gürültüden kıymık gibi kopan berrak sesler, uçuşup dağılıyordu.
Sayfa 77Kitabı okuyacak
Allah herkese bir diğerini küçümseyebilme yeteneği kazandırmıştır. Unutabilme yetisinden sonra insanların kendilerinden hoşnut kalabilmelerini sağlayan en değerli özelliklerden birisi de bu.
Sayfa 145Kitabı okudu
Bir memlekette halkın kahraman anlayışı, eşkıyadan yukarı çıkmamışsa, o memlekette insanların çoğunluğu soyguna biraz yatkın demektir.
— Bunları nerden çıkarıyorsun? Kendin çiftçilik edip denemedin. Babanın çiftçi olduğunu da sanmam. Sizde böyle kitapların daha yazılmadığını da biliyorum! Bunlar gerçeği aranmamış palavralar... Salt Anadolu toprağı değil, Akdeniz’i, Ege Denizi’ni çevreleyen bütün topraklar, cenabet topraklardır. Çünkü, bu bölge toprakları dünyanın yüzünde, gayet
Cemil, ömründe ilk defa, doğar doğmaz ölmemek için araçsız boğuşmanın sersemleştirici güvensizliğiyle güvenli yaşamayı hak etmiş olmanın onurlu rahatlığı arasındaki farkı sezdi.
Babam rahmetli, bir beyit okurdu: “Dostlar yağmaya koyulmakta düşmanlara parmak ısırtır / Tanrı bir yerde çöküş belirtisi göstermesin... "
Suskunlukla geçirilen her an uzaklığı arttırır. Karşılıklı suskunluğun kendine özgü yasaları var. Suskunluğun süresinin karesiyle çarpılarak hesaplanan yasalar.
Sayfa 54Kitabı okudu
Ancak ebeveynlerinizi yitirdiğinizde tamamlanırsınız.
Sayfa 39Kitabı okudu
Doğu'dan Batı'ya, ya da Batı'dan Doğu'ya yürütülmüş eserler efsanesi, bana hep şu düşüncemi hatırlatır: Dünya dediğimiz rüyalar âlemi, bir uykudagezerin şaşkınlığı içinde kapısından giriverdiğimiz bir evse eğer, edebiyatlar da, alışmak istediğimiz bu evin odalarına asılmış duvar saatlerine benzerler. Şimdi:
1. Bu düşler evinin odalarındaki tıkırtılı saatlerin birinin doğru ya da yanlış olduğunu söylemek saçmadır.
2. Odalardaki saatlerden birinin öbüründen beş saat ileri olduğunu söylemek de saçmadır, çünkü aynı saatin yedi saat geri olduğu sonucu da aynı mantıkla çıkarılabilir.
3. Saatlerden biri dokuzu otuz beş geceyi gösterdikten her hangi bir süre sonra, evdeki başka bir saatin dokuzu otuz beş geçeyi göstermesinden, ikinci saatin birincisini taklit ettiğini sonucunu çıkarmak da saçmadır.
Ama kitapları, o zamanlar, kendi keyfim için değil, tam bir Türk gibi, ilerde bana yararı olacak şeyler diye görev duygusuyla okurdum.