Kendimi ne övecek ne de yereceğim; artık insanlarla gerçek bir ilişkim kalmadığından, hiçten başka bir şey olamam. Hiçbir iyilik yapamaz oldum ki kötülüğe çevrilmesin. Başkalarına ve kendime zarar vermeden hareket edemiyorum; her şeyden el çekmek benim yegane görevim oldu, ama bedenimdeki bütün bu hareketsizliğe rağmen ruhum hala faaliyette, hala duygular ve düşünceler üretiyor, sanki onun iç ve manevi hayatı, dünyevi, maddi her türlü ilişkinin kesilmesiyle arttı. Bedenim artık benim için bir yük, bir engelden başka bir şey değil ve ondan elimden geldiği kadar sıyrılmaya bakıyorum.
Sayfa 28
Rüyadaki o muhteşem görünümlü adam benim. Ne dersin, oldukça garip bir hikâye, değil mi? Bu yüzden, tuhaf düşünceler geliyor aklıma. Belki o rüyadaki şehir ve insanlar gerçekte varlar. Ruhum bir, ancak farklı yüzlere sahip iki bedenim olabilir mi...
Sayfa 36Kitabı okudu
Bedenim havaya nasıl muhtaçsa, ruhum da sevgiye öyle muhtaç.
Sayfa 65Kitabı okudu
Ben hasta bir adamım. Hayır, bedenim değil, ruhum hasta.
Sayfa 461Kitabı okudu
Evin evim , yüreğin yüreğim,
bedenim bedenin , senin şu cismim.
Ruhum ve bedenim alabildiğin kadarıyla senin , alamadığın hiç kimsenin , yani benim.
Ben bana yeterim senin yetmediğin yerde, onarırım kendi ellerimle kalbimi , kendi ellerimle severim kendi yüreğimi.
Kendime sultan kendime tebaa olurum , sen efendim olmazsan kendime köle olurum.
Sayfa 65 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
