Ruhum ve bedenim çaresizlik içindeydi.
Bedenim ve ruhum birbirlerine aşık olup birleştiklerinde ben ikinci kez doğdum.
Acıdan deliriyorum ve acıyan artık bedenim değil. Ruhum derin bir yaranın irinine bulaştı.
Yaşıyormuşum gibi değil de sadece varmışım gibi hissediyordum. Bedenim buradaydı ve hareket ediyor, bir şekilde olay akışına göre ilerliyordu. Ancak ruhum bedenimden tamamen uzakta, kendine seçtiği mezara boylu boyunca uzanmış dinleniyordu, terk ediyordu sanki beni yavaş yavaş.
Düşüncemin yolları çamursuz olsun
Tanrım, sen ki gökyüzü ve yeryüzüsün, yaşam ve ölümsün! Güneş sensin, ay sensin, rüzgar da sensin! Bedenlerimiz ve ruhlarımız sensin, sen bizim aşkımızsın. Hiçbir şeyin olmadığı yerde sen varsın, her şeyin var olduğu yerde senin mabedin vardır. Sana hizmet etmem için yaşam ver bana, seni sevmem için bir ruh. Seni gökyüzünde ve yeryüzünde hep görebilmem için gözler; denizde ve rüzgarda seni işitebilmem için kulaklar, senin adına çalışabilmem için eller var bana.
Su gibi saf kıl beni; gökyüzü kadar yüksek. Düşüncemin yolları çamursuz olsun; ne de kuru yapraklar olsun projelerimin göllerinde. Başkarının kardeşim gibi sevmeyi bileyim, içimdeki sana layık olayım.
Senin adın olan Gökyüzüne ve Yeryüzüne, Bedene ve Ruha, Yaşama ve Ölüme hamdolsun! Ağzım sana şükretsin, ellerim de sana şükretsin!
Yaşamım senin varlığına layık olsun. Bedenim senin tenin olan Yeryüzüne layık olsun. Ruhum evine geri dönen bir oğul gibi çıkabilsin senin huzuruna.
Beni güneş kadar büyük kıl ki içimdeki sana tapabileyim; beni ay kadar saf kıl ki içimdeki sana yakarabileyim; ve beni gün kadar aydınlık kıl ki seni daima kendi içimde görebileyim, sana yakarıp sana tapabileyim.
Giovanni, inan ki, bedenim zehirle beslenmiş olsa bile ruhum Tanrı'nın eseridir ve yalnız aşkla beslenir.
Sayfa 53 - Alakarga Sanat YayınlarıKitabı okudu
