Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Bu kitabı en az 5 kez okudum ve her okuyuşumda, sabah güneş doğduğunda, ben ayaktaydım.. :)
Anlatım basit ve güzel, hayalgücü etkileyici, mesaj açık..
Başarılı, etkilemesini çok iyi biliyor :)
Kitabı biraz inceledim buradan da baktım kimse okumamış. Bende bir kaç sayfasını okudum sonra atladım ileri gittim ama benim anladığım kadarıyla yazar farklı şeyler ortaya koyma çabasında, kimsenin bilmediğini ben söyleyeceğim uğraşı içerisine girmiş ve ezber bozmak istiyor. Mesela Atatürk'ün Gençliğe Hitabesini adı üzerinde Atatürk'ün ! İsmet İnönü'nün yazmış olduğunu iddia etmiş bu iddiayı araştırdım ve sadece bir gazetecinin (Oral Çalışlar) ortaya attığı sözde Ecevit'ten duyduğu bir iddia. Daha sonra sayfa 185 den 192 ye kadar Atatürk'ün boyunu yazmış kısa mıydı ? Uzun muydu ? Fotoğraflarda arkasında uzun insanlar olduğu için mi kısaydı falan filan.. Neymiş Atatürk saat 9 u 5 geçe değil sabah yedi buçukta ölmüş. Ben Atatürk konusunda hassas bir insanım ve onunla ilgili okumamız bilmemiz gereken şeyler böyle saçma sapan şeyler değil BENCE ! Hiçbir kitap hakkında bu kelime söylenmemeli belki ama ben çok gereksiz buldum bu tamamen benim fikrim incelemelerime dayanarak kesinlikle tavsiye etmiyorum.
Kitabın isminin Türkçeye tam çevirisi “Olacağı Bilinen Bir Cinayetin Kroniği” gibi bir şeymiş. “Kırmızı Pazartesi” ismi bence daha güzel ama çevirilerde yazarın bu kadar sınırlarının dışına çıkmak ne kadar doğru tartışılır. Gerçek bir olaya dayanan kitabın orijinal adı aslında kitabın kısa bir özeti de. Daha ilk satırda “Santiago Nasar, onu öldürecekleri gün, piskoposun geleceği gemiyi karşılamak için sabah saat 5.30'da kalkmıştı.” diyerek kitabın sonu söyleniyor ama kitabın esas konusu bu cinayetten ziyade herkesçe bilinen bu cinayete toplumun duyarsızlığıydı. Herkesin genel tavrı bu olaya bulaşmamak ve nasılsa birileri ilgilenir mantığıyla sessizliğe bürünmekti. Sonradan yapılan soruşturmada herkes kendince “Elbet başkası uyarmıştır diye düşündüm”, “Namus meselesi olunca karışmak istemedim” veya “Onların bu cinayeti işleyebileceğini düşünmedim” gibi bahanelere sığınarak vicdan rahatlatması yapıyor. İşin ilginç yanı katil olan ikiz kardeşler bu göz göre göre gelen cinayeti işlemelerine engel olmaları için davranışlarıyla içten içe herkese yalvardılar. Ama tabii ki kimin umurunda? Cinayet zamanı geldiğinde ise bu umursamaz halkın bir maç seyrediyormuş gibi toplanıp olayı seyretmesi insanı ayrı bir çileden çıkaran detaydı.
Kitap genel olarak fena değildi ama bir yerden sonra fazla gereksiz ayrıntıya girilmiş gibi geldi bana. Bunun yerine psikolojik durumlara ağırlık verilseydi daha çok hoşuma gidebilirdi. Yine de okunulması gereken bir kitap. Günümüzde de bağırarak geldiği halde herkesin sağır olduğu cinayetler yok mu?
Öncelikle belirtmek isterim ki ben gerçek bir Harry Potter fanıyım. 7 kitabı liseye başladığım ilk ay bir çırpıda bitirmiştim. Sadece 5. Kitabı 4 günde bitirdiğimi biliyorum. Uykusuz kalma pahasına sabahlara kadar okumuş ve başımın döneceğini, midemin bulanacağını bile bile her sabah serviste bu seriyi hunharca okumuş biri olarak Harry Potter’in
Harry Potter ve Lanetli ÇocukJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Yapı Kredi Yayınları · 20169,7bin okunma
398 syf.
·
Puan vermedi
Cihan Pehlivanı Yaşar Doğu, Türk milletinin gururudur ama biz Samsunlular için apayrı bir övünç kaynağıdır. Vakti zamanında adının Spor Salonlarına, bazı mahalle, sokak ve dahi yüksek okullara verilmesi bu hafızanın taze tutulmasına da sebep olmuştur.
Şimdi bilemiyorum, ben size kitabı mı anlatsam yoksa doğrudan Yaşar Doğu’yu mu? Önce kitaptan
Olay söyle gerceklesti anlatayim ; bir sabah uyandim komidinin uzerinde dun aldigim Satranc kitabi vardi.Gözlerim capak icinde daha yuzumu yikamamisim. bi sigara yaktim ve su kitaba bir bakayim dedim.Bakis o bakis.Resmen hipnozite olmustum kendime geldigimde kitabin son sayfasindaydim 2-2.5 saat gecmis gozlerimde gene ayni capak..
Favori kitap klasmanimda 1 numaraya oturmus bir eser.
Okumaya iki yıl önce niyet ettiğim ancak uzun zamanlar sanki bir şekilde okumama izin verilmemiş bir kitaptı.İki aydır masamın ucunda duran bu kitaba başladım ve 5 saat boyunca bırakmadan okudum.Ne büyük talihsizlik ki elektrik gitti.Sabah olunca tekrar başladım ve 5 saat daha okuyup bitmesinden ödüm koparcasına okudum.
İnsan aşkın ne olduğunu mutlaka bazı dönemlerde sorar kendine.Aşk çok değişkendir.Herkese göre değişir.Ancak Maria'ya duyulan aşk bir canlıya duyulacak aşkın zirvesi niteliğinde.Raif'in 'Kürk Mantolu Madonnam' dediği kadına olan aşkı, kendinden daha fazla sevdiği bir canlıyı bulmakla ruhunu bulduğunu düşünmesi günümüzde aşk diye bayağılaştırılan durumların sıradanlığını gözler önüne seriyor.Bu kitabı yazmak için gerçekten bu duyguların hepsini yaşamış olmanın gerektiğine inanıyorum.Hala okumadıysanız daha fazla beklemeyin ama sonunda kaybettiğiniz duyguları ya da hiç sahip olmadığınız duyguları derinlerinizde hissedeceğinizden kuşkum yok.Bu duygulara katlanamamaktan korkuyorsanız okumamanız da ikincil tavsiyemdir.
Oruç Aruoba ile tanıştığım ilk kitabı. Sabah okumaya başladım, bu akşam bitti. 2 parçada okunabilecek bir kitap. Fakat benim tercihim, bu tarz kitapları vakit buldukça -bazen 5 dakika olur bazen 1 saat- açıp açıp tekrar tekrar okumak. O mısraları tekrar yaşamak.
Oruç Aruoba'nın daha önce şiirlerine rastlamıştım. Ve fazlasıyla beğenmiştim. 5-6
