Doğru olan ne varsa, dürüst olan ne varsa, haklı olan ne varsa, saf olan ne varsa, güzel olan ne varsa; ve erdem varsa ve övgü varsa, bunlar üstünde düşün.
Aydınlığı, özgürlüğü ara; yaşamın kötülükleri üstüne fazla derinden kafa yorma.
Genelde insanlar birbirlerini, ötekinin iç dünyasının özünü oluşturan şeyle suçluyorlar ve ötekinin özüne tahammül etmenin, hatta ötekinin kendini neyse o olduğu için haklı hissetmesini sağlayacak şekilde tahammül etmenin tam da evliliğinin gerektirdiği bir görev olduğunun hiç düşünmüyorlar. En nihayetinde bir ötekinden beklediği sadece kendisini onaylamasıdır. Sevildiğinin kanıtıdır; oysa....