3.Hikaye Tamamlama Etkinliği
Hara eskiden, güçlü sezgilere sahip olduğu için gurur duyardı. Saplanmış olduğu Minensol yetimler yurdunda çalışmaya başlamadan önce kendi dizayn ettiği fal kartları sayesinde epeyce para kazanmıştı. Baktığı fallar ve kazandığı paralar ününü öyle arttırdı ki gazeteciler onunla röportaj yapıp baş sayfaya koydular. Bu
Gizli, insan soyu kadar eski bir öğreti var; kulaktan kulağa bugünlere dek aktarıldı, ama çok az kişi tarafından bilinir. Bu öğreti, bilinci yitirmeden ölümün eşiğini aşmanın araçlarını gösterir ve bunu başaran kişi o andan itibaren kendi kendisinin efendisi olur: Yeni bir ‘Ben’ elde eder ve o zamana dek ‘Ben’ sandığı şey artık bir alete dönüşür, tıpkı şimdi el ya da ayağımızın da birer alet olması gibi.
“Allah senden razı olsun Süleyman,” dedi. “Benim için dua et.”
Kamyonetten onunla indim. Sarıldık birbirimize... Az daha
gözüm sulanacaktı. Mevlut toprak yoldan köye doğru yürürken
arkasından sevgiyle baktım, hayatının sonuna kadar mutlu olmasını
istedim onun. Az sonra kısmetinin bir başka olduğunu
öğrenecek elbette, bakalım ne yapacak diye düşünerek kamyoneti
buluşma yerimize sürdüm. Eğer Mevlut’un kötülüğünü isteseydim,
bazılarınızın sandığı gibi ona kazık atıyor olsaydım,
İstanbul’da gece rakı sarhoşuyken Rayiha’yı ayarlayayım diye
bana verdiği Kültepe’deki evin kâğıdını ona geri vermezdim,
değil mi? Kiracısını benim bulduğum o ev Mevlut’un bütün
servetidir."
Sayfa 173 - YKYKitabı okudu
Aklından çıkarmaması gereken bir şeyi zaman içinde unutmuştu. Hayatının ilk yıllarında aldığı, çok iyi öğrendiğini sandığı bir dersti bu. İnsanlar giderdi ve eğer çok derinden, şiddetle severseniz onların ani ve hızlı gidişleri ruhunuzun derinliklerine kadar ürpermenize neden olurdu.
