Kavak ve baobap, parka gelmeyi alışkanlık haline getiren deli insanlar hakkında konuşuyor. Parka bir sürü deli insa nın geldiği konusunda hemfikirler. Park delilerle dolu, ama benim en beğendiğim deli, diyor baobap, bir keresinde be nimle konuşmaya gelen upuzun kollu bir kadın. Sanki dünmüş gibi hatırlıyorum, oysa üzerinden çok zaman geçti, o kadın geldiğinde iki yüz on beş ya da iki yüz yirmi yaşında olmalıyım. sen daha doğmamıştın bile.
julian birden hata ettiğini fark ediyor: Daniela, baoba bın yaşını garipseyerek tilki uykusundan uyanıyor, özellik le de kavağın ve baobabın her zaman birlikte yaşadıklarını ve bu yüzden o kadar yakın arkadaş olduklannı, hayatlarını birlikte ekildikleri parkta geçirdiklerini düşündüğü için. julian taparlamaya çalışarak panik içinde art arda bir sürü bilgi uyduruyor, bunların sonucunda baobabın bin beş yüz, kavağınsa ancak kırk yaşında olduğu ortaya çıkıyor. Daniela'nın kafası iyice karışıyor, julian kaldığı yerden de vam ediyor, hikayeyi toparlamak için kendini zorlaması gerektiğinin farkında:
Yeni Hayat kitabında diyordu ya, 'Bir kitap okudum ve hayatım değişti.' diye. Benim yaşadığımı anlatan cümle biraz bu, ama en çok da 
Kemal Sayar 'ın bir kitabında geçen şu alıntı:
