Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
bu geri kafalılarla tek başıma savaşamıyorum
Onunla bu şekilde savaşamam,” dedi. “En azından tek başıma yapamam bunu.”
Reklam
Ben bir savaşın içindeyim ve o savaşı başlatan sadece sendin; şimdi bu savaşa son verebilirsin, ikimizi de kurtarabilirsin çünkü artık ben kan kaybetmeden savaşamıyorum ve seninle savaşırken bile yine senin için kan kaybediyorum. Son ver, kan kaybetmek istemiyorum."
Sayfa 219Kitabı okudu
Bence kim olduğumuzu tuttuğumuz değil, tutamadığımız sözler belirliyor, artık bununla savaşamıyorum.
1-Tanrım, rica ediyorum, bana bir yardımcı gönder. Yolum çok karanlık, yürüyemiyorum. Hazırlıksız yakalanıyorum amansız fırtınalara Ve duygularım bir derya, Yüzemiyorum. 2-Aşırı duygulu şarkılar çalıyorlar Tanrım, şiirler yazıyorlar, gözlerime saldıran,
Kuyunun dibinde ak bir taş gibi İçimde bir anı bilmiyor durmak. Bu içimin sevincidir ve kederi, Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak.
Reklam
Kuyunun dibindeki ak bir taş gibi İçimde bir anı bilmiyor durmak. Bu içimin sevincidir ve kederi, Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak. Yakından bakan herkes, sanırım, Birden görür gözlerimde bunları. Hüzünlenir ve düşüncelere dalgın İzler bu öyküde derin ağrıları. Bilirim, tanrılar dönüştürdüler Maddeye insanoğlunu bilinci öldürmeden. Yaşasın diye hep bu olağanüstü hüzünler Benim anılarıma dönüştün sen.
Sayfa 36 - Ebedi Şeyler, Çeviren: Azer Yaran, Aralık 2019, 1. Baskı
Çünkü kendimi aniden yorgun hissediyorum, her yanım ağrıyor ve artık savaşamıyorum.
Virginia Woolf' un eşine bıraktığı " Son mektup" Bir Tanem, Çıldırıyorum, artık bundan eminim. O zor zamanlara bir kere daha katlanamayacağımızı hissediyorum ve bu sefer iyileşemeyeceğim. Sesler duyuyor, konsantre olamıyorum; dolayısıyla yapılacak en iyi şeyi yapacağım. Daha fazla savaşamıyorum.
Reklam
Kuyunun dibinde ak bir taş gibi İçimde bir anı bilmiyor durmak. Bu içimin sevincidir ve kederi, Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak.
Bence kim olduğumuzu tuttuğumuz değil, tutamadığımız sözler belirliyor, artık bununla savaşamıyorum.
kuyunun dibinde ak bir taş gibi
Kuyunun dibinde ak bir taş gibi İçimde bir anı bilmiyor durmak. Bu içimin sevincidir ve kederi, Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak. Yakından bakan herkes, sanırım, Birden görür gözlerimde bunları. Hüzünlenir ve düşüncelerle dalgın İzler bu öyküde derin ağrıları. Bilirim, tanrılar dönüştürdüler Maddeye insanoğlunu bilinci öldürmeden. Yaşasın diye hep bu olağanüstü hüzünler Benim anılarıma dönüştün sen.
Çünkü kendimi aniden yorgun hissediyorum, her yanım ağrıyor ve artık savaşamıyorum
Sayfa 29
66 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.