Son Ada İncelemesi
Ülkemizin ünlü yazarı, yönetmeni, bestekarı, müzisyeni (bağlama çalıyor), yorumcusu, siyasetçisi, düşünürü (İsveç’te felsefe okumuş), belediye başkan adayı (1994 SHP’den İstanbul Büyükşehir Belediye Başkan Adayı, Recep Tayyip Erdoğan’ın kazandığı ilk seçim zaferi) ve daha birçok titre sahip 
Zülfü Livaneli ’nin 2008’de yazdığı alegorik eser 
Son Ada ,
Canavar olarak ölmek mi? Yoksa iyi bir insan olarak ölmek mi?
Bana Zindan Adası filminin son sahnesini hatırlattı. Hani Teddy, Chuck'a "Sence hangisi daha kötü olurdu? Canavar olarak yaşamak mı? Yoksa iyi bir insan olarak ölmek mi?
Jan Valjan, ailesinin aç karnını doyurmak için bir parça ekmek çalar ve bedeli 19 yıl kürek mahkumluğu!! İnsan aradığına çekilir birazda, ilk önce piskoposun evinde bulunan gümüşleri ve gardiyan Javert'in kahramanımızı tanıması. Kötü insanlar kötü insanları tanırlar, iyi insanlar iyi insanları. Aslında piskoposun Jan amcadan şikayetçi olmamasının nedeni onun iyi olduğu kanısından. En nihayetinde ona giderken ilave olarak gümüş şamdan hediye eder ve bundan kazanacağı parayı namuslu bir insan olarak yaşaması için harcamasını söyler. Hikaye aslında buradan sonra başlıyor. Yolda bir küçük çocuk görüyor ve çocuğun elinde ki gümüşü bile çalıyor. Sonra gelen pişmanlık hissi...
Pos bıyıklı Niçe amcamızında dediği gibi "-İnsan unuttuğunda iyileşir." Jan amcada unutmak üzere yola çıktığında kürek mahkumluğundan fabrikatörlüğe, ardından bir kaçağa, ardından sahiplendiği Kozet'in hayatında önemli birisi haline geliyor. Ah bir de Kozet'in biricik aşkı Marius, sahiplenilmek aslında güzel bir şey dostlarım. Derin bakışmaların ardından gelen o karın ağrısını hissettiriyor okuyana.
....
....
En nihayetinde Jan amca iyi bir insan olarak ölür. Ne dersin? Canavar olarak yaşamak mı yoksa iyi bir insan olarak ölmek mi? 
Victor Hugo
İhtişamı Doğunun
¶¶
Zamana meydan okudun, asırlar geçti, iki kutbu var âlemin sen batısın, ben doğu.
calikusuzd
⏳ Amin Maalouf'un sevdiğim birkaç eserinden biridir Semerkant...Buhara, Taşkent ve Semerkant âlim yurdu, ilim diyarıdır. Amin'in de dediği gibi;
"Ne bilginler geldi, ne buldular!
Mumlar gibi dünyaya ışık saldılar...
Hangisi yarıp geçti bu karanlığı?
Birer masal söyleyip uykuya daldılar."
️ İşte bu yüzden karanlığı aydınlatan nurdur ilm. Ve alimler, yaralı kuşlar gibi gizlenirler ölmek için. Eserde Maalouf, ilim ehli Ömer Hayyam'ı eksen alan bir olaylar düzeneği kurmuştur. Hepimiz Hayyam'ı rubailerileriyle ve astronomik buluşlarıyla biliriz ki o, "şu alacalı bulacalı yeryüzünde bir adam dolaşır, ne zengin ne yoksul, ne mümin ne kâfir, yaltaklanmaz hiçbir hakikate, saygısı yok hiçbir kanuna." dediği gibidir Amin Maalouf'un.
Eser, Hayyam, Hasan Sabbah ve dönemin veziri arasında geçen çekişmeli bir iktidar savaşını konu almaktadır. Yıkımlar vardır...Savaşa ve aşka yazılan rubailer. Aşk; tüm bu çekişmenin hem tam ortasında hem de tamamen uzağında olan Hayyam'ın aşkı. "Zamanın iki yüzü var, dedi kendi kendine Hayyam, iki boyutu; uzunluğunu güneşin seyri belirliyor, kalınlığını ise tutkular." Ve elden ele geçen Semerkant. İhtişam ve sefalet, her milletin nasibinde olan iki kelime..."İstediğin kadar şatafata gömül, insanlık halinin sefaletinden kurtulamazsın." Sefaletin koynunda da kaybolan bir eser Hayyam'ın el yazmaları.
Sence yazmaları bulabilecekler mi?
Oku bakalım...
Semerkant
