Ne diyordu şair?
Ne zaman imkansızı seversen,
işte o zaman gerçek seversin...🖤
Özdemir Asaf
Bütün kitaplarda seni okumak varmış.. 🖤
Ümit Yaşar Oğuzcan
Ne içimdeki sokaklara sığabildim.
Kimsesiz bir şehir de
Tek başına bir park bankında
Saatlece seni bekledim
Her kuş cıvıltısında seni andım
Her yüzümü okşayan rüzgarda kokunu aldım
Sensizliği doldurdum cigerlerime
Sensizlikte kaçıncı sigaram
Kaç saat geçti
Kaç gün
Kaç ay
Kaç Yıl geçti fısıldasana bana
Anlat bana yokluğunda
Hangi şarkılar seni bana getirecek
Hangi Şiirler
Hangi yaşlının
Dilindeki muradım olacaksın
Hangi sayfalar beni sana anlatacak
Hangi yolculuk beni sana getirecek
Hangi istasyon da senden yüzler göreceğim...
recep_y21
Aklıma düştü gözlerin
Boynumu büktüm ağladım
Elveda dedigin yerin
Yanına çöktüm ağladım
Oturduk sanki göz göze
Hayalinle ben diz dize
İki çay söyledim bize
KİTAP DİLİ:)
Senin Adın " MUTLULUK"
"SENDEN ÖNCE BEN " yokluğunun sürgününde viraneydim.
Sonra bir gün sen çıkageldin.
Adın "AŞK" oldu, "HUZUR" oldu.
"SABAH UYKUM" gibi doyamadığım, vazgeçmek istemediğim oldun.
"YÜREĞİM SENİ ÇOK SEVDİ "
Gelişini gidişini beklemek en büyük heyecanım oldu.
Yolunu
Nasılsa bir hevesti!
Hangisi yalandı?
Delice sevmemiz mi?
Unutur muyuz sanıyorsun, uzak kalınca?
Biter mi her şey arayıp sormayınca?
Ben aynı yerdeyim, sensizlikte!
Sen aynı yerdesin, bensizlikte!
Artık, çabalamayalım
Bırakalım kanasın yaramız!
Aynı acıyı, tekrar ve tekrar hissedelim.
Nasılsa bir hevesti!
Nasılsa boş bir çaba!
Bırakalım her şey aynı kalsın.
Sen bende, ben sensizlikte!
Acı veren ne varsa, yaşayalım birlikte!
16.10.2021 
Abdulrahim Arslan
Sensizlikte bir dilmiș içime sustuğumda öğrendim.
Sayfa 23 - Destek Yayınları
Ayrılığı Anlamak ve kabullenmek...
Geçmişinde kaybettiklerim hiç ummadığım anlarda su yüzüne çıkıyor. Yaşamın
akışında kaybettiklerimden çok, bile bile kaybettiklerim acıtıyor canımı. Elinin altında
olduğunu sandığın ve bir anda elimden kayıp gidenler... Bazen yüreğime taş basarak
kaybetmek zorunda olduğumu kabul ettiklerim. Gözümden yaşlar süzülürken sırtımı
dönüp gittiklerim, vazgeçtiklerim... Eski aşklar, eski sevgililer, eski dostlar...
Kaybedilenlerin gözlerinde yıllar sonra gördüğün gülücükler mutlulukla acıyı aynı anda
yaşatıyor. Onun mutluluğu, senin kayboluşun. Geriye dönemez, bir kez daha saramazsın.
Sen, gecenin ayazında yalnızlığına sarılır, bugününe bakmaya devam edersin.
Kırgınlıklarınla, gururunla, yalnızlığınla, kaybolduğun şehirle...
Aşkın soğuk girdabında, ayrılığın kavurucu sıcaklığında, zamansız yitirişlerin çaresiz
yalnızlığında aklın düşüyor bir yüze, bir isme... Kilitleniyor tüm beden, zihin, duygular...
Bir an bile hayata karışmak zor oluyor. Olmadık yerde, olmadık zamanda dönüp dolaşıp
aynı isme, aynı yüze, aynı kokuya bürünüyor her şey... Kızsan nafile, isyan etsen
beyhude... Tadı olmuyor onsuz içtiğin kahvenin, kokusu yetmiyor denizin, çiçeğin...
Alışırım elbet yokluğuna, ne de olsa dünya dönüyor değil mi? Dünya dönüyor da ben
dönemiyorum. Aklımın düştüğü boşlukta, sensizlikte, sensiz karanlıkta her şey duruyor
Sayfa 147 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Aklıma düştü gözlerin
Boynumu büktüm ağladım
Elveda dedigin yerin
Yanına çöktüm ağladım
Oturduk sanki göz göze
Hayalinle ben diz dize
İki çay söyledim bize
Bir tütün yaktım ağladım
...
Ateştin, bardaktın, çaydın
Olmazdın bunca olsaydın
Yalnızdım ve yanımdaydın
Sanmaki tektim ağladım
Cihanda sensizlik kadar
Ne bir dert ne çile var
Sensizlikte sen vardın yar
Ben bende yoktum ağladım."
Sen yoktun,
Terkedilmiş bir İstanbul vardı.
Yaslanmış gökyüzünün umarsızlığına,
Eylül rüzgarlarıyla sararan
Bayram kartpostallarına benzeyen.
Sen yoktun,
Bir çocuk ağlardı istasyonlarda,
Sayfa 220Kitabı okudu
İki Kişiye Bir Dunya Sahibini Arıyan MektuplarÜmit Yaşar Oğuzcan · Özgür Yayın Dağıtım · 1993511 okunma
Sensizlikte seni yaşattığım aşka karışıp
hiçlikte sen olduğum ruhum seni terk etti.
Bir şey diyemedim.
Dinlemedi,
beni de terk etti.
Sayfa 26Kitabı okudu
Korkum ne? Bugünden mi yarından mı, nedir
Gittin ya bu can kaygusu ondan mı, nedir
Hiç görmüyorum alemi sensizlikte
Dünya o zamanlar bana zından mı, nedir
Sayfa 113 - PDFKitabı okudu
''Ben...''
''Sen... başımın tatlı belasısın Mavişim...''
''Ben...''dedi kız yine nefes nefese...
''Sen benim hayat kaynağımsın...''
''Arda ben...''
''Sen sen... Kahrolası sen, nefessin... Sensiz nefes alamıyorum... Varlığın ıztırap, yokluğun hiçlik... Sensizlikte boğuluyorum Mavişim... Sen çok zamandır bensin, görmek istemedin çünkü sen de bakan körsün!''
Başka yangnlara benzemez bu yangın, sönmez
Bir șey var her yerimi tutuşturan yakan
Bu sensizlikte sebil çeşmeler misali akan
Gözyaşlarımdan belli oluyor seni sevdiğim
