Mecnun, Leyla’ya rabıta yapıyorum derken birden her şeyi leylalaştırmış oluyor. Bunu hatırlayınca, metropolün kaldırımında seke seke dolaşan serçe kuşunu kendi dünyasının leylalaşmış bir türü olarak görmeye başlıyorum. Ama o zaman da şu kaçınılmaz soru ortaya çıkıyor: Eşya mı leylalaşmıştır, kuş mu eşyayı leylalaşmış görüyor, yoksa bizzat ben kendim mi leylaya dönüşmüşüm yoksa ben o kuşun leylası mıyım, kuş mu benim leylam olmuş?