UMMUŞUM ÇOÇUKLUĞUMU YAŞIYORMUŞUM GENÇLİĞİMİ
Kalmışım bir başına,
Yanmışım hayallerden bozma şehirlere,
Dönüp durmuşum arkamda kalan zamana.
Sarmışım ıslak ıslak bezenmiş gençliğime.
Derin izlerde bulmuşum kendimi,
Sarmışım yaralarımı serçe kuş kanadı gibi.
Gündüze hoş geldin,
Geceye sitemli sitemli övgü.
Umutlara bağlanmış,
Karış karış toprağa ekmişim kendimi,
Öylesine renkli,
1 Nisan, 1 İnsan: Yılmaz Güney... İyi ki...
...
Ezilmişliğin, hor görülmüşlüğün baskısı altında direnmeyi en onurlu şekilde becerebilmiş, "idol" gördüğüm Yılmaz Güney'i anlatma çabaları elbette birkaç sayfaya, kitaplara sığamayacaktır. Hangimiz kendi yaşamını bu kadar değerli anlar ile doldurabilecek ki? Hangimiz bunu başarabilenleri anlayacağız?
Yılmaz Güney'i daha küçük
Bir çırpınış ki, nasıl ürkek
Daha uçmayı öğrenememiş
Boğuluyor nefesi tükenerek
Gökyüzünde minik bir serçe,
Nasıl sığmıyor, bu yürek
Göğüs kafesime!
..........
«Boşu Boşuna »
Yaralı olsa da,
düşmez dalından bu yürek,
bu yürek benzemez serçe kuşuna...!
Nazım Hikmet RAN
bu yürek
bu yürek benzemez serçe kuşuna
serçe kuşuna!
Sayfa 502 - Yapı Kredi Yayınları, 4. Baskı, 2008Kitabı okudu
Yaralı olsa da düşmez dalından;
bu yürek benzemez serçe kuşuna..
Sayfa 37Kitabı okudu
karınca kıvraklığında,
serçe ürkekliğinde yürek
üşümüş gözler dosta hasret
Yaralı olsa da düşmez dalından;
bu yürek bu yürek benzemez serçe kuşuna.
Sayfa 37Kitabı okudu
Ben serçe kuşum konacak dalım yok
Ne vakte ulaşır acım yanan bir kor.
Hüzün dedim ya hüzün kalbi ağlatır.
Kırık bir kalp parçalı bir yürek bırakır.
Leyla mı o gelen gözde yaşmı
Hülya mı bu yoksa bilemedim AŞK mı...
(C_i)
...
Sapından kopacak armut değil bu armut değil bu, yaralı olsa da düşmez dalından;
bu yürek bu yürek benzemez serçe kuşuna serçe kuşuna!
.
Sayfa 37Kitabı okudu
bu yürek,
bu yürek benzemez serçe kuşuna
serçe kuşuna!