...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak
Ah Maria...
Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında , sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin ?
Kimi seviyorsan acısı sende kalıyor
Sayfa 14 - Kırmızıkedi Yayınları
"Kadın"
Sessizce hayatını sürdüren kadınlar var
Kendinden başka kimseye zararı dokunmayan
İçindeki acıları, Yüzlerindeki tebessümle örterler
Bazıları uykuyu çok sever,
Onlar için geçici olsa bile bir kurtuluş sayarlar,
Yorgunluklarıni kalbinde taşıyan,
Gündüzleri tebessümlerle gizler,
Geceleri ise yalnızlığa sarılan her şeyi bildiği halde yine de ayakta
İnsan, diyorum; öyle durduk yere soğumuyor hayattan ve insandan. Susuyor ve sustukça biriktiriyor ve sonra ya içindekileri haykırıyor ya da sessizce uzaklaşıyor... Herkesten ve her şeyden...
◇ 
Frida Kahlo ◇
"Sen hiç aşık olmadın mı? diye sordum merakla.
Hafifçe gülümsedi. "Ya bir kere çok seversin ya da hiç sevmezsin Juliet. Ayrıca 'daha önce' kendimden daha çok seveceğim kimseyi tanımamıştım."
Kaşlarımı çattım. "Daha önce?"
Bana baktı. Gece gözlerinin mavisini saklarken, "Senden önce," diye cevap verdi sessizce.
Sayfa 147
Yastığını koklaya koklaya öğrendim
İnsan bir kere ölmüyor muş meğer...
Sayfa 69
Kimse kendinden bir yere gitmiyor
Yaşıyoruz sessizce yaramızı severek.
Neden kimse sana benzemiyor Hatice?