Kendilerinin olan tek sözcük yok dillerinde, öyle çok konuşuyorlar ki... Bir söz insanın neresinden doğar dersiniz? Dilinden mi, yüreğinden mi, aklından mı? Düşlerinden mi yoksa gerçeğinden mi? Ve kaç kapıdan geçip yerini bulur bir başka insanda? Yerini bulur mu gerçekten? Sözü yasaklamalı Ömür hanım yasaklamalı... Kimsenin kimseyi anlamadığı bir
Yeni bir şeyler söyle bana ne olur, yeni bir şeyler. Kurşun
aktı kulaklarıma hep aynı sözleri, aynı sesleri duymaktan.
Belirsizlik güzeldir, de örneğin, kesinlik çirkin. Sessizlik
sesten -hele de güncel ve kof- her zaman iyidir; düş gücü,
iç zenginliği verir insana. Dünyanın usul usul ağaran o
puslu sabahları ve günün turuncu tülleriyle
DOMIN: (kendisiyle yüzleşir) Belki de biz yüz yl önce öldürüldük de şimdi ondan korkuyoruz; belki çoktan ölüyüz de bir zamanlar neydik diye anlatmak için dönmüşüz, hayaletten başka bir şsey değiliz. Bütün bu olan biten
sanki daha önce yaşamış gibiyim; sanki şuramdan, boğazımdan ölümcül bir yara almışım. Sen de Fabry.
FABRY: Nolmuş bana?
DOMiN: Sen de vuruldun
HALLEMEIER: Tanrım! Ya ben?
DOMİN: Bıçaklayıp doğradılar seni
DR. GALL: Bana bir sey yapmadılar mı?
DOMİN: Parçaladılar seni
(sessizlik)
HALLEMEIER: Saçmalık bu! Ha ha ha, kimse beni bıçaklayamaz. Asla teslim olmam ben!
(sessizlik)
HALLEMEIER: Ne oldu, sesiniz soluğunuz niye kesildi, aptallar? Diliniz mi tutuldu? Konuşsanıza!
ALQUIST: Peki kim suçlu? Bütün bu olan bitenden kim sorumlu? Ha, kimin suçu bu?
HALLEMEIER: Saçmalama. Kimseyi suçlayamayız.
Robotlardan başka. Değiştiler çünkü, bir sey oldu değistiler. Robotları suçlayan yok mu?
ALQUIST: Her şey öldürüldü. Bütün insanlık! Bütün dünya!
(ayağa kalkar) Bakın, ah bakın şuraya, her tarafta kan
ırmakları, her esikten dişarı kan fışkırıyor! Her evden
akan kan! Tanrım, Tanrım! Kimin suçu bu?
Ömür Hanımla Güz Konuşmaları
...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak
ÖMÜR HANIMLA GÜZ KONUŞMALARI
..Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin
ÖMÜR HANIMLA GÜZ KONUŞMALARI
...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan.
...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı... ve
Bu dünyada huzur yok ve arzu ettiğiniz sessizlik, hayatın uğraşlarına uygun değil.
Sayfa 31Kitabı okudu
Başta sensizlikti sorun, sonra sessizlik geldi en son hissizlik ile devam ediyor. Suçu da sana atmamak lazım benim gönlümü boş tutasım varmış. Koca yürekli ben ufacık bir bağlılıktan korkarmış.
ÖMRÜN SUYU
Açtığımda gönlümü Allah'a
Ruhumda manayı gördüm.
Allah'ın rızasından başkasına kördü gözüm,
İçimde binbir mana ile bir Yunus olacaktım işte.
Leyla'ya hiç inanmadım her gördüğümde kaçtım.
Onlarca rüya ile sınandım,
Dosttan bana verilen şiirleri sayıkladım,
Sözüm ona bir Yunus olacaktım işte.
Sonra bir sessizlik başladı ufkumda,