Sait Faik, "Bir insanı sevmekle başlar her şey" der. Oysa bende bir insanı sevmekle bitti her şey. Ofsayttaydım çünkü. Birini sevdik ya, golü attığımızı zannedip tribünlere doğru koşarak sevinmeye başlamıştık ama hakem çoktan ofsayt bayrağını kaldırmıştı bile, haberimiz yoktu. Arkamı dönüp yan hakemle göz göze geldiğimde, onun o ketum suratındaki duygusuz ifadeye çarpmıştı en az bir serçe kadar hafif kalbim...
undefinedKitabı okudu
Aşk diye birşey yok! Herkes herkese lazim olduğu sürece eşlik edecek. Vakti gelince o kiyamadiklarimiz ciğerimizi söküp gidecekler bir pardon bile demeden. Bize ne mi olacak mal gibi kalakalacağız işte çünkü biz sevdik, bir kocaman Hiç'i sevdik . Kimse en mutlu değil ama gemiyi ilk terk edenler sözlendim diyebilecek kadar yolu çoktan almışlar olacak. Bilin istedim kimse sizin hayal ettiğiniz gibi sizi beklemiyor giden gitti hepsi bu.
undefinedKitabı okuyacak
Nikola Vaptsarov (7 Aralık 1909-23 Temmuz 1942)
“Kavga amansız ve katı,
Kavga, dedikleri gibi destansı.
Ben düştüm.
Yerimi başkası alacak… o kadar
Burada, bir kişinin lafımı mı olur?
Kurşuna diziliş, dizildikten sonra
kurtlar.
O kadar yalın ve akla yatkın.
Ama birlikte olacağız fırtınada,
halkım, çünkü sevdik seni.”
Nikola Vaptsarov son iki şiirini kurşuna dizilmeden birkaç saat önce cezaevinde kanıyla yazmıştır. Bir şiiri devrime, bir şiiri eşine...Kitabı okuyacak
Hüznüm doğduğunda, onu özenle besledim, sevgim ve şefkatimle üzerine titredim.
Ve Hüznüm büyüdü, bütün canlı varlıklar gibi güçlü, güzel ve derin hazlarla dolu.
Ve Hüznüm’le ben, sevdik birbirimizi; bizi kuşatan dünyayı da sevdik, çünkü Hüznüm’ün müşfik bir kalbi vardı ve benim kalbim de Hüzün sayesinde müşfikti.
"... Çünkü saklanan bir ıstırap fazlalaşır, tehlikeli bir şekil alır. Halbuki sevdik bir kalbe sır halinde ifşa edilen dertler toz gibi havada dağılmaya mahkumdurlar."
Çay vs. Rakı
Kırık kalplerden derli toplu aşklar ortaya çıkarmaya çalışıyoruz. Her şeyimiz yarım oysa. Her duygumuz yarım kaldı. Adam gibi nefret bile edemiyoruz artık, ''siktir et'' deyip geçiyoruz. Biz sadece adam gibi acı çekiyoruz, belki de bizler biraz mazoşistleştik, acıya tapar olduk.
Güldük biz de bir zamanlar, sikerken aşkın ızdırabını dilimizle, ''çok sevdik be abi'' deyip birer yudum aldık masadaki bardaktan.
Acılar sadece alkolle uyuşturulmaz çünkü hüzünlüyseniz eğer; bazen çay, rakıya bile parmak atabilir...
Sayfa 68Kitabı okudu
Yalnızdık. Alnını buzlu camlara yapıştıran, banyo aynasındaki buhara şekiller çizen insanlar kadar yalnızdık bu evrende. Yapayalnız. Ve muhtaçtık. Birilerine muhtaçtık. Geçmişimiz... Bizi sırtlayıp taşıyan mı, yoksa bizim mi onu sırtladığımızı bilemediğimiz geçmişimizin ağırlığıyla yola devam edip etmeme konusunda kararsızdık. Hakir gördük, nefret ettik, âşık olduk, tekrar nefret ettik. Ama aşkı hiç bırakmadık. Aşkı her haliyle sevdik... Vatan aşkını, toprak aşkını, sevgili aşkını, evlat aşkını, Tanrı aşkını... Çünkü onlar bağladı bizi hayata... Hevesimizi hiç kaybetmedik.
Sayfa 219 - Epsilon YayınlarıKitabı okudu
Çok yazık, Kath, çünkü birbirimizi bütün hayatımız boyunca sevdik. Ama sonuçta, sonsuza kadar birlikte olamayız.
Sayfa 267 - YKY, 8. Baskı
HÜZNÜM DOĞDUĞUNDA..
Hüznüm doğduğunda, onu özenle besledim ve tüm aşkım ve şefkatimle üstüne titredim.
Böylece, hüznüm, bütün canlı varlıklar gibi hep güçlü, güzel ve olağanüstü niteliklerle büyüdü.
Ve, Hüznüm ile ben birbirimizi hep sevdik; ve ayrıca, bizleri çevreleyen her şeyi de sevdik; çünkü Hüznümün sevimli bir ruhu olduğu gibi, ben de ,
