Resûlüllah🌹(ﷺ) buyurdular ki:
“Herhangi bir Müslüman oruç tutar da, iftar ânında:
"Ey büyük (Allah)! Ey büyük (Allah)! Benim İlâhım ancak Sensin. Senden başka hiçbir ilâh yoktur. Benim için büyük günahlarımı bağışla, zira şu muhakkak ki büyük günahı (Senin gibi) büyükten başkası mağfiret edemez"
derse, mutlaka annesinin kendisini doğurduğu gündeki gibi günahlarından sıyrılır.
Bunu çocuklarınıza öğretin, zira muhakkak bu, Allâh-u Te’âlâ’nın ve Rasûlü’nün sevdiği bir kelimedir. Allâh-u Te’âlâ bununla (dua edenin) dünya ve âhiret işlerini yoluna koyar.”
(ibni Asâkir, 
Tarihu Medineti Dımaşk, no:6761, 54/238; Ali et-Müttakî, 
Kenzul Ummal no:24400. 8/614; Ali el-Üchûrî, Fedailü şehri ramazân, sh:128)
اَلرَّاض۪ى بِالضَّرَرِ لَا يُنْظَرُ لَهُ
Şer'î bir kaidedir: "Zarara kendi rızasıyla girene merhamet edilmez."
(Sözler sh: 148)
...en cüz'î işlerimiz de tesadüf değil, kasdî tevafuktur.
(Sikke-i Tasdiki Gaybî 199.sh - Risale-i Nur)
Enver NeşriyatKitabı okudu
Muazzam ya muazzam..
Bazen tevazu, küfran-ı nimeti istilzam ediyor belki küfran-ı nimet olur. Bazen de tahdis-i nimet, iftihar olur. İkisi de zarardır. Bunun çare-i yegânesi ne küfran-ı nimet çıksın, ne de iftihar olsun. Meziyet ve kemalâtları ikrar edip fakat temellük etmeyerek, Mün'im-i Hakiki'nin eser-i in'amı olarak göstermektir.
Mesela, nasıl ki murassa ve müzeyyen bir elbise-i fâhireyi biri sana giydirse ve onunla çok güzelleşsen, halk sana dese: "Mâşâallah çok güzelsin, çok güzelleştin." Eğer sen tevazukârane desen: "Hâşâ!.. Ben neyim, hiç. Bu nedir, nerede güzellik?" O vakit küfran-ı nimet olur ve hulleyi sana giydiren mahir sanatkâra karşı hürmetsizlik olur. Eğer müftehirane desen: "Evet, ben çok güzelim, benim gibi güzel nerede var, benim gibi birini gösteriniz." O vakit, mağrurane bir fahirdir.
İşte fahirden, küfrandan kurtulmak için demeli ki: "Evet, ben güzelleştim fakat güzellik libasındır ve dolayısıyla libası bana giydirenindir, benim değildir."
(Sikke-i Tasdiki Gaybî 228.sh - Risale-i Nur)
Enver NeşriyatKitabı okudu
Zira helâl dairesi geniştir, keyfe kâfi gelir. Harama girmeye hiç lüzum yoktur. Feraiz-i İlahiye ise hafiftir, azdır. Allah'a abd ve asker olmak, öyle lezzetli bir şereftir ki, tarif edilmez. Vazife ise: Yalnız bir asker gibi Allah namına işlemeli, başlamalı. Ve Allah hesabıyla vermeli ve almalı. Ve izni ve kanunu dairesinde hareket etmeli, sükûnet bulmalı. Kusur etse, istiğfar etmeli. Yâ Rab! Kusurumuzu afvet, bizi kendine kul kabul et, emanetini kabzetmek zamanına kadar bizi emanette emin kıl. Âmîn demeli ve ona yalvarmalı...
(Sözler 29.sh - Risale-i Nur)
Şizofren Hastam: ŞH
ŞH: Öğlenin ilk sünneti mi farzı mı daha mühim, hangisinden taviz vermezsiniz?
Ben: Farzı daha mühim.
ŞH: O zaman neden farzının 3 ve 4. rekâtlarını kısaltıyoruz, sünnetini tam kılıyoruz. Ben farzını da tam kılıyorum.
Ben: *Dumur* :)
ebubekir sifil sh
ebubekir sifil hoca'dan allah razı olsun. hayatımın dönüm noktalarından biri oldu 5 sene evvel.
-müslümanca bir hayat için
-ihya ve inşa
-ehli sünnet akaidi (tercüme etti)
-hikemiyat
rıhle yayınlarından herkesin okuması gereken kitaplardan. bana kalırsa külliyatını napıp edip satın alın. borç harç demeden külliyatı evde bulunmalı.