Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
7/10 puan verdi
Turgut Uyar'ın rafa kaldırdığı oyun: VEYS
Turgut Uyar'ın Veys adlı oyunu sağlığında yayımlanmamış çok sonra okuyucusu ile buluşturulmuştur.
Daha çok şair olarak tanıdığımız Turgut Uyar'ın bu kitabı oyun olduğu için özellikle ilgimi çekmiş olup VEYS karakteriyle tanışmak istedim.
Veys annesini ve sevdiğini bırakarak yalvaça gitmek isteyen biridir. Yalvaç kelime anlamıyla peygamber olsa da burada gerçek manada bir peygamber olmayıp Veys'in yolculuğa başlamasına sebeptir.
Kitabın içerisindeki olaylar bütünüyle bir biri ile bağlantılı olmayıp günlük yaşamdan insan telâşları ve derin anlamlar vardır oyunun içerisinde.
Mesala terziler dahi metafordur
"Uykulardan, zamanlardan, caymalardan uygun giysiler kesip biçeriz. Yani o büyük hazırlığı insanoğlunun. O sonsuz gölgeli ağaç altına.."
Dönemin siyasi yapısı da sirayet etmiştir oyuna bir anda değişen düzen bir gecede her şeyin adının değişmesi büyük ayaklanma sonrası.
Veys Kurun yalvaca ulaştı mı kitapta saklı kalsın okuyan anlasın
Turgut Uyar neden bu oyunu rafa kaldırdı bu da benim aklımda kalacak.
Kitabın ikinci kısmında Orhan Koçak'ın oyun hakkında açıklamaları kafamda daha da bir netlik kazandırdı ve Veys'in tabiri caizse modern bir Şeyhsiz derviş olduğunu düşünmeme neden oldu.
"Geç kalıyorum sanki, bir cinayete yahut kurtarmaya geç kalıyorum sanki, dakika farkiyle.
Sanki bütün üzümler kuruyup gidermiş,
sanki bütün gemiler, sanki bütün trenler hemen kalkarmış gibi, sanki bir tek geç kalan benmişim gibi. Bir su içsem bir yıldız görsem, ağan yahut düşen... İşte diyorum, vakit geç!..."
Geç kalmak istemeyen bir Veys vardı,
yetişmesi gerekiyordu.
Incelemeye başlamadan önce kitabın bende oluşturduğu bir kaç cümleyi yazmak istiyorum.
"İlk taşı günahsız olanınız atsın."
Zaman neyi değiştirmez ki ? Işlediğiniz bir suçun ağırlığını mı yoksa hissedilen vicdan azabının boyutunu mu ? Yoksa size bir fırsat verilse aslında katil olmayacağınız gerçeğini mi ?
Belki de maktul ya da
Avusturyalı yazar Stefan Zweig tarafından 1922’de yayınlanan kısa öyküdür.
Ay Işığı Sokağı 3 bölümden oluşuyor: “Ay Işığı Sokağı”, “Kadın ve Doğa”, “Leporella”. İlk bölümde “yürüdüm, şimdi odaya geldim, sağa döndüm, şimdi dışarı çıktım, sokağa baktım” tarzında bir anlatım var. 20 sayfalık bu bölüm neredeyse sadece bundan ibaret diyebilirim. Yine
Sadık Hidayet, Üç Damla Kan kitabında da kendinden hiçbir şey kaybetmeden, ''Sonrasında ne olur?'' düşünmeden yazmış. Hayatında rahatsız olduklarını dökmüş satırlara. Kitap içinde 11 farklı hikaye ile farklı farklı konularda bir şeyleri eleştiriyor. Anlatılanların İran'ın sosyal hayatını ele aldığı su götürmez bir gerçek. Kitabın dili oldukça sade
Sihirli kitapların içerisinde yetim olan Elisabeth kütüphane çırağıdır. Bir gece onu yetiştiren müdiresi cinayete kurban gittiği esnada tek suçlu Elisabeth gösterilir.
Okur, burada yargı farklı işliyor. Eğer bir olayda suçlu bulunur ya da yasalar dışında bir duruma maruz kalırsan seni yargıya götürecek kişi Sihirzadedir.
Sihirzadeler; güçlü, zengin ve farklı sihir yetenekleri olan büyücüler diye adlandırılırlar. Hiç kimse hele ki bir kütüphaneci bırakın görmeyi onunla iletişime bu fantastik dünyada erişemez. Lakin işin eğlenceli ve tuhaf yanı sayfaların ilk çeyreğinde karışımıza çıkan Nathaniel Thorn (sihirzade) onu yargılayacak tek kişidir.
Bu evrene yazar, güzel, güçlü ve en önemlisi tipik standart karakterlere pekte benzediği söylenemeyen kişiler yaratmış. Şayet kara büyü kitaplarından gece yarısı transa geçmiş kütüphane sakinleri ilginizi çekerse sizi güzel bir yolculuk bekliyor demektir.
Şimdi sıra eline bir mum alıp, uzun koridordan geçerek büyük kütüphaneye girme sırası senin okur. Unutma, bu kitaplar sese duyarlı. Bu yüzden adımların küçük, nefesin sıralı ve merakın dizginlenmiş olsun!
#dikenlerinbüyüsü #sorceryofthorns #margaretrogerson #ephesusyayinlari
AVCININ SON GECESİ #kitapyorumu
☆
"Biz... Yaptıklarımızdan çok yapmadıklarımızdan mesulüz. Konuşmamız gereken yerde sustuklarımızdan, savaşmamız gereken yerde kaçtıklarımızdan, koşmamız gereken yerde durduklarımızdan..."
☆
Polisiye türünde kitapları çok sık okuyamıyorum ki okuduğum zaman da genel olarak beni kendine bağlayamıyor odaklanmam zor oluyor ama bu kitabı elimden bırakamadım.
Baştan sona sorular türeterek kendimle konuşarak şüphe duyup yeri gelince üzülüp şaşırdığım bir okuma süreci geçirdim.
Yazarın vermek istediği mesajlar tam olarak okuyucunun kalbine isabet eden türdendi. Dengem şaştı sorguladım hak verdim yargıladım. Bir hayli etkileyiciydi, baya sevdim.
Katili tahmin etmek zor değildi arka kapak yazısında da ipuçları mevcutmuş ben bunu çok sonradan farketmiştim. Adaleti sağlama amacı kimine göre doğru kimine göre yanlıştı belki, okurken kesinlikle net bir cevap veremiyorsunuz buna o kadar haklı ki kendince sonlara doğru kendini ifade ederken kurduğu cümlelerle büyük ses getirdi.
Gerilimi cinayet sayfalarında en derinden hissettirdi ve duygular çok iyi şekilde yansıtılmış, yazarın kalemini anlatım dilini oldukça başarılı buldum.
Şiir, sırlar, cinayet, adalet ve aşk.
Avcının son gecesi gürültülü olacak dendi ve öyle de oldu. Bir yanda geçmiş travmalarıyla baş edemeyen kurbanlarının kalbini söken bir seri katil, adı Avcı. Diğer yanda da gözü kara savcı Feryal. İkisini birbirine bağlayan tesadüfler zincirleri sayfaları çevirdikçe bir bir çözülüyor.
Akıllardan silinmeyen uzun süre hatırlanacak bir kitaptı, çok sevdim. Şiddetle tavsiye ediyorum okuyun okutun.
