Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Bir kaç yazım , noktalama hatalarım varsa maruz görün lütfen
Kitabı okurken adeta kendimden geçmiş olarak buldum kendimi...
Aslında herkeste olan şey bende de olmuştu hani bir kitap okurken başlarda çok sıkıldım bu ne biçim kitap dediğiniz olmuştur eminim fakat asla bir kitabın ilk yüz sayfasına gelmeden ona çok sıkıcı dememeliyiz asıl olaylar bazı kitaplarda o yüz sayfanın sonlarında gerçekleşir. Gelelim
Belkide uzun zamandır roman tarzı kitap okumadığım için bana çok sıkıcı geldi ve pisikolojik yönleri ağır olmasına rağmen iyiydi. Raskolnikovun yerinde olmak istedğim zamanlar çok fazla oldu ama dediğim gibi benim gibi roman okumuyorsanız çok fazla birazcık sıkıcı gelebilir...
Eski kelimelerin olması okurken birazcık yormuş olabilir belki. Lâkin yılmadım devam ettim. Merakım yorgunluğumun önüne geçti ve bitirdim.
...
Kitap Ankara, Erzurum, Konya, Bursa ve İstanbul'u İmparatorluk ve cumhuriyet kıyaslaması yaparak sosyal, kültürel, tarihi ve mimari yönlerden ele almış. Bir plancı olarak bahsi geçen kentlerle ilgili aklıma takılan birçok soruya cevap buldum diyebilirim. Hüzünlü bir seyahatname örneğiydi bana göre. Şehirlerimizin kimliksel değişimleri, mimari üslubumuzu oluşturan eserlerin katledilişini ve yahut yok oluşunu, tarihimize verdigimiz değeri açıkça anlatan öğretici bir eser. Tanpınar acaba bugün bu şehirleri görse ne derdi, neler yazardı? Ankara Kalesi'nden Ankara ovasına bakıp o ekilen ovalardan binlerce TOKİ bittiğini, İstanbul'un bize kalan güzelliğini amaçsız ışıklandırmalara boğduğumuzu ve bütün o güzel silueti rantın işgal ettiğini, bozkırın serabı diye nitelendirdiği o meşhur Konya'nın bağlarının ancak dörtte bir kadar kaldığını görse kalemi yazmaya gönüllü olur muydu? İçim burkularak okudum yazılanları.
...
Tarihe ve şehirlerin hayatına dair ilginiz azıcık da bilginiz varsa eski kelimeleri severim derseniz okuyun derim, aksi halde sıkıcı gelebilir ama okunması gereken yapıtlardan. Hem ne diyordu Kafka: " Eğer okuduğumuz bir kitap bizi kafamıza vurulan bir darbe gibi sarsmıyorsa, niye okumaya zahmet edelim ki?"
...
Keyifli okumalar.
Bilinçli Okumaların Sentezi: 1
İncelemeye başlamadan önce bir kereliğine mahsus, yukarıdaki kelimeleri ve birkaç konu hakkındaki düşüncelerimi söyleyeceğim.
İlk defa birkaç ay önce Ankara Buluşmasında söz edildiğini duyduğum "Bilinçli Okuma" şeklinde yansıtılan, eline kağıt kalem alarak ve notlar çıkartılarak yapılan okuma çeşidini,
Yine muhteşem bir Stefan eseri..
İlk sayfaları yani ana karakter olarak Baron’u gördüğümüz kısımlar küçük bir miktar sıkıcı. Fakat sahneye Edgar çıktığında kitap müthiş bir akıcılıkla ilerliyor.
İnsana çocuklara karşı tavrını sorgulatıyor, onları ne kadar hafife aldığımızı, aslında anlamadıklarını düşündüğümüz herşeyi anladıklarını ve bilmediklerini sandığımız herşeyi bildiklerini gösteriyor. Biraz da yürek sızlatıyor. Edgar’ı çekip kurtarmak istiyorsunuz, içiniz acıyor.
Okurun hayatına çok şey katacak eserlerden biri yani.. Böyle kitaplar davranışlarımızı sorgulamamıza ve yanlış kısımları düzeltmemize sebep olmalı. Kim bilir belki de böyle kitaplar sayesinde çocukların dünyalarını birazcık da olsa güzelleştiririz. Ya da zaten güzel olan dünyalarını çirkinleştirmesek yeter.
Belki hiçbirimiz hayatımızda Ted konuşması yapmayacak olsak da konuşmak günlük yaşantımızın büyük bir bölümünü oluşturuyor. Sahi niye konuşuyoruz ki? Tabi ki fikirlerimizi ifade edebilmek için. Ancak fikirlerimizi ifade edebilmek için sadece konuşmak yetmiyor. Beden dilimiz, kullandığımız materyaller ve en önemlisi de fikrimizi nasıl ifade
