Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
O Gün İçin Bir Şemsiye, Jaguar Kitap'tan okuduğum ilk kitap olma özelliğini taşıyor. Bıkkın ve amaçsız, orta yaşlı bir ayakkabı denetçisinin gözlerinden yaşadığı çevreye, insanlara ve dünyaya ait gözlemler eşliğinde hayattan bir kesit sunuluyor aslında bu kitapta. Sıradan bir karakterin yaptığı bilinçli ve dikkatli gözlemler, yaşadığı ilişkiler ve aldığı kararlar belirli bir konu olmaksızın çoğunlukla monologlarla anlatılmış. Akıcı ve ilginç başlayan birkaç sayfanın ve üzerinde düşünülecek bir iki satırın dışında O Gün İçin Bir Şemsiye'nin pek etkileyici bir kitap olmadığını belirtmek isterim. Bu ilk kitap beni çok tatmin etmese bile yayınevinin bastığı diğer kitapları çok merak ediyorum. Kitabı okurken kaliteli bir çeviriyi okuduğunuzu hissediyorsunuz, aynı şekilde baskıya da önem verilmiş. Günümüz Alman Edebiyatı'ndan bir örnek okumak isterseniz, göz atmanızda fayda var.
Kitabı 14 saatte kesintisiz okuyarak bitirdim. Elimde kitabı gören bir arkadaş kendisinin bu kitabı yarım bıraktığından ve böyle başarı hikayeleri okumayı sevmediğinden bahsetti.
Bu roman bir kişisel gelişim kitabı değil, başarı hikayesi olarak değerlendirmiyorum.
Birkaç karakterin çok sıradan hayatlarının ve duygularının anlatıldığı bir roman sadece. Bir yandan da hayatın ta kendisi. Sıradan ve basit bulanlar olacaktır, bir özgünlüğü yok zira, çünkü hemen hemen her gün bir yerlerde buna benzer hayatlar yaşanıyor. Bizzat içinde olduğumuz sahneleri var.
Kitaptan ne beklediğinizle alakalı aslında; heyecanlı bir suçlu kovalama değil, fantastik bir dünyayı anlatmıyor, dolayısıyla fazla merak uyandırmıyor, bir sonraki sahneyi tahmin etmek zor değil, bilimsel şeyler söylemiyor, söyledikleri tartışılabilir şeyler, öyle altını çizdiğim veya durup biraz düşündüğüm afili cümleleri yok.
Ama benim için önemli olan bir şeyden bahsediyor, insandan.
Kitabı okurken insanı görebilirsiniz, tüm duygusuyla orda. Korkuyor, umut ediyor, seviyor, aldatılıyor, aldatıyor, hayalkırıklığı yaşıyor, yanlış anlıyor, güveniyor, af diliyor, affediliyor...
Bir kitap size bu duyguları gösterebiliyorsa, insanı tanımanıza katkı sağlıyorsa önemli sayarım. İnsana yakından bakmayı seviyorum.
Bilhassa romanları sevme nedenim de budur. İnsanı anlatması.
Kolayca okunacak, tatil kitabı kategorisinde hafif bir roman, karakter analizleri ve kurgu ise bir tatil kitabına göre iyi, gözlemleri gerçekçi, kitabı değerli kılanın bu olduğunu düşünüyorum daha çok.
Bu tarzı sevenlerin zevkle okuyacağını söyleyebilirim.
Bu roman için "Livaneli çok siyasi yazmış!" eleştirilerine hayretler içinde kaldığımı söylemeliyim. Elbette öyle! Kanımca her sanatçının bir siyasi kimliği olmalı. Sağcı, solcu, hümanist, komünist, milliyetçi, vs. mutlaka bir "-izm"den etkilenmiş, bir ve/veya birkaç felsefi akımı özümsemiş olmalı ki toplumu ileriye
80 syf.
8/10 puan verdi
"Köye bir adam geldi. Sıradan biriydi. Sırtında siyah bir kaput vardı sadece. Genç, sırım gibi, sert bakışlı bir erkek. Babası yıllar önce bu köyden göçüp gitmiş. Önce, yıkılmış baba ocağını şenlendirmeye geldiğini zannetti herkes, ama öyle değildi. Onu dağların arasına sıkışıp kalmış bu ücra yere okul yapması için göndermiş devlet. Öyle
Bu kitaba başlarken;''Orhan PAMUK'A değil ama,kendi önyargılarıma açtığım savaşa bir şans veriyorum...diye başlamıştım birkaç gün önce.Şu an tarif edemeyeceğim bir mutlulukla söylüyorum ki;Orhan PAMUK,-Kafamda Bir Tuhaflık-kitabı ve kitabın baş kahramanı Mevlut önyargılarımı ve genellemelerimi paramparça etmiştir.Hem de hayatım boyunca
Okuduğum ilk Stephen King kitabı “Cep” oldu. Elimde süründü resmen.
Sıradan bir gün iken, bir anda olaylar değişir. Cep telefonları aracılığıyla hızlı bir virüs yayılır ve her cep telefonu kullanan ve cep telefonu sinyaline maruz kalan herkes bir nevi canavara dönüşür. Cep telefonu kullanmayan ve virüsten etkilenmeyen az sayıda insanın bu canavarlardan kaçarken yolda birbirlerine rastlamaları ve birbirlerine kenetlenerek destek olmalarını anlatıyor.
Bu kişilerden bir tanesi de oğlunun akıbetini merak eden ve ona kavuşmak için canavarlarla dolu yollarda oğluna kavuşmak için mücadele eden bir adam.
Açıkçası ben çok vasat buldum kitabı ve kurguyu. Ne bir heyecan yaşadım ne bir gerilim nede bir gizem vardı. Tamamen düz bir hikaye. Keyif almadım. Ancak tek bir Stephen King kitabı ile değerlendirme yapmayacağım. Birkaç kitabını daha okurum ama çok sonra sanırım :)
Aylak Köpek; Bütün sorunların içerisinde en büyüğü insanlarla uğraşmak!
Kafka’nın şu meşhur sözünü hemen hemen hepimiz biliriz; “Edebiyat içimizdeki donmuş denizin buzullarını kıracak bir baltadır.” Bu söz, bu sıkıntılı zamanlarda edebiyatın insanın yaşamındaki yerini -ya da olması gereken yerini demem daha doğru olacak- bir kere daha bizlere
16 Ekim'de Edirne kitap fuarından alıp ancak birkaç gün sonra okumaya başlayabildim. Her şeyden önce, ''aspidistra''nın ne anlama geldiğini öğrendim tabii. Sonra da pek bir esprisi olmayan bu kitabı -acaba iyi bir ön yargıyla okuduğum için mi- hiç sıkılmadan hatta büyük keyifle okudum. 1984'e göre kesinlikle daha anlaşılabilir bir dille yazmış Orwell Bey, Gordon'un nasıl telaffuz edildiğini pek anlayamadan bitirdim kitabı:) Sıradan bir memur falan olursam bu kitap uğruna evime zambak alıp pencere önüne koyacağım, söz;)
