"Dünyadan pek çok mucize geçer
Korkunç, harika
Ama hiçbiri kış yağmurunun altında
Denizin gri derinliklerinin üzerinde yol alan insanlık kadar değil."
Grek sahnesinin en üzüntülü kişisi olan mutsuz Oedipus, Sophokles'in elinde en
soylu insan diye anlaşılmıştır. Oedipus, bilgeliğine karşın yanılan ve açması
bir kimse olarak belirtilmiştir. Oedipus, sonunda, korkunç acıları yüzünden,
ölümünün üstünden aşan büyülü, verimli bir gücü kendi kendini yıpratmak için
kullanılır. Soylu insan suç işlemez, derin görüşlü ozanın bize söylemek istediği
şudur: onun davranışıyla her yasa, her doğal düzen, belki de töresel evren çökebilir.
Bu davranışla etkilerden daha yüksek büyülü bir çevre ortaya çıkabilir. Bu etkiler,
çöken eskinin kalıntıları üzerinde yeni bir evren kurar. Dine çok bağlı bir düşünür
olan ozan bize şunu söylemek istiyor: ozan olarak bize olağanüstü durumda
korunmuş bir sorunlar düğümünü gösteriyor, yargıç bu düğümü yavaş yavaş, ilmik
ilmik kendi özel yıkımı içinde çözüyor. Gerçek Helen sevinci, bu çatışımlı (dialektik)
çözülüş içinde öylesine büyüktür ki, bu nedenle, düşünülen bir bayram alayı bütün
yapıtı kaplar, bu topluluk konunun insanı ürperten şu varsayım doruğunu her yerde
kırıp geçer. "Oedipus Kolonosta" da engin bir aydınlığa yükselen bu özdeş parlaklığı
karşımızda buluruz, gelip çatan yaşlılık yüzünden zavallılığın taşkınlığı önüne dikilir,
bu durum onunla ilgisi bulunan herkes için salt acıya katlanış demektir tanrısal
bir ülkeden inerek gelen ve bize yönelen kahramanın edilgen salt davranışı
içinde en yüksek etkinliğe ulaşan olağanüstü bir parlaklık vardır
Kader, harekete geçmeyen kişiye asla yardim etmez..
"Ben bu dünyaya kin değil, sevgi paylaşmaya geldim."
Mucizeler çoktur, fakat hiçbiri insan kadar olağanüstü değildir.
Yaşam neşesini yitirmiş olan insan
Canlı değil ölü sayılmalıdır.
Öncelikle bu ileti uzun, karışık, garip, deli saçması ve dağınık bir ileti olacaktır baştan uyarayım. İlk başta konuya girmeden önce ön bilgilerden gerek dizide gerek kitaplarında(Son dizisindeki amca benim için efsane idi. Ondan ilk defa bir görsel yapıt kitabı çok fark attı. :D Dr. Hannibal Lecter zihin sarayının ufak versiyonunu kendimde
Azılı ihtiraslar, tutkular ve arzular gevşediği zaman Sophokles'in sözü doğrulanıyor; insan öfkeli ve vahşi bir efendinin zulmünden kurtulmuş gibi oluyor. Bu yaşlarda yakınlarımız ve dostlarımızdan gördüğümüz davranışlar konusunda ise, yalnızca bir şey söylenebilir Sokrates; bu davranışların sebebi ileri yaşlar değil, kişinin kendi karakteridir. Diyesim, ölçülü ve güleryüzlü olan biri için ileri yaşlar olsa olsa daha ağırbaşlı olmaya bir sebeptir. Ancak öyle olmayan birine değil yaşlılık, gençlik bile zor gelir.
Sayfa 10
