_İnsanca yaşamanın tek yolu, insanlığa düşman olan şeylerle savaşmaktır.
_Kapitalist üretim biçiminin ekonomik yasalarının, sosyalist üretim biçiminin öncüsü olduğunu ve sınıf mücadelesinin kapitalist toplumsal üretimden köken aldığını ortaya koymak amacıyla siyasi ekonomi olarak kapitalizmin eleştirel bir analizidir.
_Ne kadar az yer, içer,
Sosyalist burjuvalar isterler ki, modern toplumsal koşulların tüm nimetlerinden yararlansınlar, ama modern toplumsal koşulların kaçınılmaz sonucu olan savaşımlar ve tehlikelerden uzak dursunlar. İsterler ki, var olan toplum düzeni sürsün, ama onu devrimcileştiren ve parçalayıp dağıtan öğeler olmasın. Proletaryası olmayan bir burjuvazi isterler. Burjuvazinin gözünde, en iyi dünya, doğal olarak kendisinin egemenliği altındaki dünyadır.
Sosyalist burjuvalar isterler ki hem modern yaşam
koşullarının nimetlerinden yararlansınlar hem de bu koşulların kaçınılmaz sonucu olan mücadelelerden ve tehlikelerden uzak dursunlar. İsterler ki mevcut toplum sürsün, ama
onu devrimcileştiren ve çözen unsurlar olmasın. Proletaryasız
burjuvazi isterler. Burjuvazi doğal olarak kendisinin hâkim
olduğu bir dünyayı dünyaların en iyisi sayar. Burjuva sosyalizmi bu avutucu tasarımı üzerinde çalışarak yarım ya da tam
bir sistem hâline getirir. Proletaryayı bu sistemlerini gerçekleştirmeye davet ederken ve böylece dosdoğru yeni
Kudüs’e kavuşmaya davet ederken aslında onun tek istediği
proletaryanın bugünkü toplumun içinde kalması, ama onunla
ilgili kinci tasarımlarından sıyrılmasıdır.
Sosyalist burjuvalar, modern toplumun hayat şartlarına, onun kaçınılmaz olarak beraberinde getirdiği mücadele ve tehlikeler olmaksızın sahip olmak isterler. Halihazır toplumu, onu devrimcileştiren ve çözülmeye götüren unsurları tenzil ederek isterler. Proletaryasız burjuvazi isterler. Burjuvazi, egemeni olduğu dünyayı, tabii en iyi dünya olarak
Sayfa 85 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
·
Puan vermedi
Marx, 1847'de Engels ile birlikte göçmen Alman işçilerin ve sanatçıların kurduğu gizli örgüte katıldı. Onların katılımıyla "Komünistler Birliği" adını alan örgüt, 1847 Kasım'da ikinci kongresinde Marx ve Engels'e parti programı hazırlama görevi verdi. Londra'da 1847'de üzerinde çalışmaya başladıkları "Komünist Manifesto'yu" 1848 Ocak'ta tamamladılar.
Manifesto, yazarların ismi belirtilmeden "Komünist Parti Manifestosu" adıyla yayımlandı. 1872'deki basımında Marx ve Engels'in adları yer aldı ve bu basımda ismi "Komünist Manifesto" olarak değiştirildi. Bu ismin seçilme nedeni ise şöyle: 1847'de sosyalizm denince burjuva hareketi, komünizm denince işçi sınıfı hareketi anlaşılıyordu. Sosyalizm Kara Avrupa'sında saygındı, komünizm ise öyle değildi.
*
Manifesto, dört ana bölümden oluşuyor. Birinci bölüm başlığı "Burjuvalar ve Proleterler", ikinci bölüm "Proleterler ve Komünistler", üçüncü bölüm "Sosyalist ve Komünist Literatür", dördüncü bölüm "Komünistlerin Günümüzdeki Çeşitli Muhalefet Partilerin Karşısındaki Tutumu".
Son kısımda ise Marx ve Engels'in manifestonun çeşitli baskılarına yazdıkları önsözlere yer verilmiş. Manifesto, sınıfsız bir toplum için proletaryanın yapması gerekenleri, burjuvazinin elinden siyasal egemenliğin nasıl alınması gerektiğini anlaşılır ve açık bir şekilde dile getiriyor.
"İşçi sınıfının kurtuluşu işçi sınıfının kendi eseri olmalıdır." Herkese iyi okumalar. 
Karl Marx 
Friedrich Engels
"Emperyalist savaştan önce hızla ilerliyen yıllarda — Vladimir İlyiç zamanının büyük bir kısmını uluslararası sorunlar üzerinde yaptığı çalışmalara ayırdı. Gençliğinden beri her çeşit uluslararası baskıdan nefret ederdi. Marx’ın “Bir ulus için en büyük talihsizlik, diğer bir ulusu boyunduruğu altına almaktır" sözü, ona daha yakın ve anlaşılabilir geliyordu. Yaklaşan savaşla birlikte, burjuvaların ulusal hisleri de kabarıyordu. Burjuvalar, mümkün olan her yönden ulusal nefret ve öfke hisleri yaratmağa çalışıyorlardı. Yaklaşan savaş, zayıf ulusların ezilmesi ve bağımsızlıklarına son verilmesi demekti. Fakat savaş, - İlyiç bundan hiç şüphe etmiyordu - kaçınılmaz bir şekilde ayaklanmaya dönüşecekti; ezilen uluslar bağımsızlıkları için savaşacaklardı. Bu onların hakkıydı. 1896 yılında Londra'da toplanan Uluslararası Sosyalist Kongre, bu hakkı onaylamıştı. Yaklaşan bu savaş günlerinde, (1912 yılı sonlan ve 1913 yılı başları) ulusların kendi kaderlerini tayin etme hakkını hiçe sayma, Vladimir İlyiç'in öfkesini arttırmıştı."
Odak Yayınevi - Yeni Devrimin Atılım Yılları (1911-1914) - III. Krakovi (1912—1914)
Sosyalist burjuvalar isterler ki hem modern yaşam koşullarının nimetlerinden yararlansınlar hem de bu koşulların kaçınılmaz sonucu olan mücadelelerden ve tehlikelerden uzak dursunlar. İsterler ki mevcut toplum sürsün, ama onu devrimcileştiren ve çözen unsurlar olmasın. Proletaryasız burjuvazi isterler.
Sosyalist burjuvalar isterler ki, modern toplumsal koşulların tüm nimetlerinden yararlansınlar ama modern toplumsal koşulların kaçınılmaz sonucu olan savaşımlar ve tehlikelerden uzak dursunlar.
Sayfa 85 - Can YayınlarıKitabı okudu
...sosyalist liderlerin çoğunun burjuvazi kökenli olduğunu belirtmek gerekiyor. Bazı burjuvalar sınıflarının kaderine duydukları inançlarını kaybetmişti ve kapitalist girişimlerin ahlaki boyutu ile ilgili şüpheleri vardı.
Proletaryasiz Burjuvazi İsterler..
'Sosyalist burjuvalar isterler ki hem modern yaşam koşullarının nimetlerinden yararlansınlar hem de bu koşulların kaçınılmaz sonucu olan mücadelelerden ve tehlikelerden uzak dursunlar. İsterler ki mevcut toplum sürsün, ama onu devrimcileştiren ve çözen unsurlar olmasın."
Sayfa 71
