İmparatorluğun son dönemde geçirdiği dönüşüm neticesinde medeniyetçilik, Tanzimat devrinin ideolojisi olarak öne çıktı. “Medeniyet, temeddün, ünsiyet, menûsiyet, teennüs” gibi terimlerle karşılanıyor, Reşid Paşa'dan Sultan Abdülaziz'e, hep onun tarifi yapılmaya çalışılıyordu. Ve ilk seküler kutsallık halesini kuşanmak da, bu kavrama
Sayfa 115Kitabı okudu
Sultan II. Mahmud'un 15 oğlundan sadece iki oğlu Velihad-Şehzade Abdülmecid ve Şehzade Abdülaziz dağdır.
Bu iki şehzadenin soyu Cumhuriyet dönemi ve sonrasında Osmanlı Hanedanı'nı devam ettirmişlerdir.
“Padişahların sarayına en güç gelen şey doğruluktur. Onların çevresini sarmış kişiler doğruluktan hiç hoşlanmazlar.
… Esir milletlerde olduğu gibi Osmanlılar’da da ahlak düşkünlüğü baş göstermiştir.
Halkımız iki bölümdür, birinci bölüm zalimlerden oluşur, ikinci bölüm de zulüm görenlerden. Zalimler sizin gücünüze dayanırlar, zulüm görenler onlardan korkar, şikayet haklarını kullanamazlar.
Milletlerde, ülkelerde düzeni sağlayan şey, özgürlüktür. Onun yerini hiçbir şey alamaz. Cahilliği ve köleliği kabullenen milletler ise hem alçak, hem de hain olurlar. Öte yandan halk cahildir ve tembeldir. Böyle olduğu içinde bir türlü yoksulluktan kurtulamaz.
Padişahım, din ve mezhep insanların ancak manevi yapısına hükmederler. Onlara ahiretin nimetlerini vaat ederler. Milletlerin haklarını belirleyen güçler ise din ve mezhep değildir. Din, dünya işlerine müdahale ederse fayda yerine zarar verir.
…
Maksadım halkın feryadını sarayınıza duyurmaktır.”
Fazıl Paşa (Sultan Abdülaziz Dönemi)
İttihat, Osmanlıda oğlancılık, Rabıta, 28Şubat, Apollo, Yunan...
_İttihat Terakki Cemiyeti_
_Mustafa Kemal Paşa, Rauf Orbay, Kazım Karabekir, Fethi Okyar, Halil Kut, Mehmet Akif Ersoy, Fahrettin Paşa, Enver Paşa, Cemâl Paşa, Talat Paşa, İsmet İnönü, Celal Bayar, Ali Fuat Cebesoy, Ali Çetinkaya, Ziya Gökalp, Hacı Bekir, Tevfik Rüştü Aras, Said Halim Paşa, Nuri Conker, Çerkez Ethem, Yunus Nadi…
_1889 devletin
