İsraf olan tüm yiyecekler adına…
Klasik okuru olmama rağmen yeni kurgulara şans vermeyi seviyorum. Özellikle yeni ve kalemi güçlü olacak olan yazarları önemsemeli ve okumalıyız ki gençleri wattpad gibi bir ortamdan çekip alabilecek önerilerimiz olsun. 
Buzdolabı Vatandaşları öğrencilerime önerebileceğim bir kitap oldu bu yüzden 
Emre Turan ayrıca teşekkür etmek istiyorum.
Kitabın incelemesine gelecek olursak,
Özenlice hazırlanmış bir eser olduğu belliydi yararlandığı kaynaklar kesinlikle göz dolduruyor.
Bir distopya eseri ama ben o yiyecekleri sanki gerçek bir insanmış gibi düşündüm çünkü ruhiyatları çok güzel tasvir edilmiş.
Sürdürülebilir yaşam ve israf konusu günümüzün temel problemleri ve yazarımız bunların yol açacağı sorunları yiyeceklerin ağzından vererek bize çok güzel bir bakış açısı kazandırmış.
Yazarın ilk eseri olması hasebiyle mi ya da yayınevinden dolayı mı bilmiyorum ama bazı cümleler düşük geldi. Bir sonra ki eserde bu göz önünde bulundurulursa eser tadından yenmez. Fakat bunlar dışında eser gerçekten insanlara güzel bir farkındalık kazandırıyor. Bir şeyler alırken düşünmeye sevk ediyor. Kendi adıma artık yiyebileceğim kadar almaya ve israf etmemeye çalıştığımı söyleyebilirim. Ve son olarak parlak domatesin ümitvar oluştan ye’is hâle gelmesi bazı anlarda “cahillik mutluluktur.” Sözünün sağlaması gibi olmuş. Domates fazla polyana, enginar bilge, elma gerçekçi bir karakteri yansıtıyor.Fakat benim kitaptaki favorim hep Elma oldu. Kitabın ayrıntılarına çok girmek istemem fakat sonunun böyle olmasını asla beklemiyordum.
