Bir haziran günü çimen, karaağacın gölgesine dedi ki, "Sürekli sağa sola oynayıp benim rahatımı kaçırıyorsun."
Gölge de şöyle diyerek yanıtladı: "Hayır ben değilim o. Göğe doğru bak. Rüzgâr doğuya ve batıya doğru hareket eden bir ağaç var, güneş ve yeryüzünün arasında duruyor."
Çimen de yukarı baktı ve ilk ağacı gördü. İçinden aynen şöyle dedi: " Bak sen! Orada benden daha büyük bir çimen var."
Ve çimen sustu...
Eğdi başını sağ omzuna.
-ben geldim” dedi.
Mahcuptu ama muhtaçtı da.
Mahcuptu çünkü;
her gece gıkını çıkarmadan dinliyordu onu.
Muhtaçtı çünkü; başka anlatacak bir kimsesi yoktu.
ellerini iki yanağına yapıştırdı.
“Eyvah, bugün de yaşadım” dedi.
süzülen yaşları karıştı akan sulara.
susmayacak kadar çok ağladı.
Ama maalesef saati dolmuştu ve alışmıştı.
yanından ayrılmak zorundaydı.
Bu yüzden kurulu bir oyuncak bebek gibi.
Aniden susabiliyordu.
Ve sustu.
Şimdi de sahibini mutlu etmeye gidiyordu.
"Kaçık değildir o," dedi George. "Çok aptaldır ama deli değildir. Hem ben de pek o kadar akıllı sayılmam. Olsaydım, elli papelle bir yatak karşılığında arpa taşıyıp durmazdım. Aklım olsa, birazcık bile olsa, kendi toprağım olur, kendi ekinimi kendim yetiştirirdim. Hem tüm işi sırtlayıp, hem de hasadı başkalarına vermezdim." George sustu. Konuşmak istiyordu aslında. Slim ona ne cesaret verdi ne de engelledi. Yalnızca arkasına yaslanıp öylece oturdu. Sessiz... beklenti içinde.
Sakinleştim,tuz bastım yarama
Belki sonsuza kadar sustu yüreğim...
#Teoman🕊
Yine de her oğul gibi, ne kadar direnirsem direneyim daha en başından babama karşı yeniktim.
Zamanı tanrı yaşar, insanoğlu hep ölmek için.
Uyumayı başaramıyorum, gözkapaklarımın arasında uykumu kaçıran bir kadın var. Eğer yapabilseydim ona gitmesini söylerdim; ama boğazında konuşmamı engelleyen bir kadın var..
Bir insanı son kez gördüğünü
Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti.
Biliyordu; anlamazlardı.
Medya sustu, ahali de sustu.Bu son derece maliyetli sessizliği kim, hangi
fiyata satın aldı?
Tanrım, sabır ver bize! Yok, dostum!
Gözlerini kapayıp durma öyle.
Dile getir duyduğun acıyı! Dert sustu mu
Yüreğe dolar için için, yıkar yüreği!
Sayfa 88Kitabı okudu
bu ağaçlar kamburunda kaç aşığın
kalanın ve gidenin hatırasını taşır
yüreği kor olana
ayın sâyesi olur mu su gibi teselli
savrulmakta umutlarım
bir köksüz nilüfer misali
bulamadım içimde kalanı
içime döken bu ırmağın çaresini
ne büyük yanılgı, kendini bir parça
başkasını bütünün sanma hali
sustu sinemde uğuldayan, aciz rüzgarın sesi
ve karardı