_Tanrı, ilk ateisttir. E. Hubbard
_Din, gönüllü köleliktir. Herzen
_Burada bir ateist yatıyor. Giyinip kuşanmış hazır, ama gidecek bir yeri yok; ne cennet ne de cehennem. Mezar taşı
_Çürümüş bedenimden çiçekler çıkacak ve ben de onların içinde olacağım. E. Mumch
_Bir zamanlar ateist olmak istemiştim. Artık vazgeçiyorum. Adamların tatili yok! H.
Birbiriyle Bağlantılı Kavramlar
( Düşünce-Frekans-Müzik-Burç-Bilim-Büyü-Tılsım-Nazar )
_ DÜŞÜNCE _
_Buda: Her şey düşüncedir. Ne düşünüyorsak o oluruz. Bize düşüncelerimiz şekil verir. Hepimiz düşüncelerimizden doğarız. Bu dünyayı yaratan, zihnimizdir. Bu dünyayı bir hava kabarcığı, bir serap gibi düşün. Dünyayı böyle gören kişiyi ölüm görmez. Biz, içselliğimizin meyvesiyiz.
Bu da bir görüş tabi...
Mesela deniz. Tanrı eksik etmesin ama bizden uzak olsun daha iyi! İnsana hüzün vermekten başka şeye yaramaz. Baktıkça ağlayacağınız gelir. Bu uçsuz bucaksız su kitlesi önünde ruh ezilip büzülür; hiç değişmeden, alabildiğine uzayıp giden bu güzel manzarada yorulan göz, dinlenecek bir yer bulamaz. Dalgaların azgın atılışları, vahşi gürleyişleri insanın zayıf kulaklarını incitir; dünyanın ilk gününden başladıkları esrarlı, hüzünlü şarkılarını tekrarlayıp dururlar; hep aynı inilti, hep aynı şikâyetler; işkence edilen bir ejderin şikâyetleri; bir de bunlara katılan keskin, uğursuz, kimin olduğu bilinmeyen bağrışmalar. Etrafta kuş cıvıltılarından eser yoktur; yalnızca sessiz martılar, birer mahkûm gibi kâh kıyıda, kâh sular üstünde dertli dertli uçuşurlar.
Vahşi bir hayvanın kükremesi, tabiatın bu acı haykırışları yanında hiç kalır. İnsan sesi duyulmaz olur; bu geniş tablonun kıvrımları arasında insanın kendisi de küçüldükçe küçülür, kaybolur gider. Denizi seyretmenin insanı sıkması belki de bu yüzdendir. İstemem denizi, eksik olsun; onun sakinliği, hareketsizliği bile insanı rahatsız eder. Suyun ince, belirsiz ürperişleri içinde insan, hep aynı sınırsız gücü görür; o anda uyuklayan bu güç, bazen insanın mağrur iradesiyle ne insafsızca eğlenir, onun en sevgili umutlarını, çabalarını, eserlerini ne dipsiz derinliklere gömer.
_Psikolojik Harp_ İkna, Hipnoz, Büyü, Algı...
_Psikolojik harp, dünyanın en güçlü silahıdır. İnsan zihnini biçimlendirme sanatıdır. Aldatmadır, hiledir, düşünceleri manipüle etmek ve zehirlemektir. Düşmanı suya götürüp susuz getirmektir. Var olmayanı varmış gibi göstermek, var olanın zihinlerde reddedilmesini sağlamaktır. Başkalarının etkisi altında oldukları halde kendi iradeleriyle hareket
İlginç bir deniz tasviri :)
peki, neden vahşiliğe veya heybete ihtiyacımız olsun ki? Denizi ele alalım mesela. Gerçi buna değmez bile! Deniz insanı kederlenmekten başka bir işe yaramaz. Ağlayası gelir denize bakanın. Kalp, muazzam büyüklükteki su örtüsünün karşısında yaşadığı ürkeklikten utanır. İnsan, sonsuza kadar uzanan bu tablonun birörnekliğiyle yorulan gözlerini dinlendirecek bir yol bulamaz.
Dalgaların kükremesi ve öfkeli homurtuları, dünyanın kuruluşundan bu yana ne anlattığı bilinmeyen aynı kasvetli şarkıyı söyleyip durur. Bu şarkıda, sanki sonsuz azaba mahkum edilmiş bir canavar ya da birinin şiddetli ve uğursuz sesi, sürekli aynı uğultuyla aynı şikayetleri dile getirir. Denizin etrafında kuşlar cıvıldamaz. Yalnızca dilsiz artılar, sanki lanetlilermiş gibi, kıyıyı kederle aşındırıp suyun üzerinde daireler çizerek uçar.
Doğanın bu feryatlarının karşısında en vahşi yaratıkların bile sesi zayıf kalırken, insanoğlunun sesi de yerle bir olur. İnsanoğlunun kendisi de o kadar küçük ve zayıf görünür ki uçsuz bucaksız tablonun ufak ayrıntılarında fark edilmeden kaybolup gider. Belki de bu yüzden, denizi seyretmek bu kadar ağır gelir insanoğluna.
En akin ve dalgasız deniz bile, insanın ruhunu rahatlatamaz. Bu su kitlesinin, o anda neredeyse fark edilmeyen devinimlerinde bile insanoğlu uyumakta olan muazzam gücü görmeye devam eder. Çünkü bu güç, insanın gururlu iradesiyle acımasızca alay eder, cesur fikirlerini, bütün kaygılarını ve emeğini en derin noktasına gömer.
Sayfa 130Kitabı okudu
_Sık ve çok gülmek, zeki insanların saygısını ve çocukların sevgisini kazanmak, dürüst eleştirilerin takdirine layık olmak ve yanlış arkadaşların ihanetlerine katlanabilmek, güzelliği takdir edebilmek, başkalarındaki en iyiyi bulabilmek, sağlıklı bir çocuk, bahçelik bir arazi ya da daha iyi duruma getirilmiş bir sosyal durum yoluyla bu dünyayı
