“İnsanları tanımak, derdi Azize, onları merak etmekle başlar, sevmekle ilerler. Lakin bu merak tehlikelidir; sevgi ise göz boyar, aldatır. Başladığın yerde bitiverirsin, ruhun duymaz. Sen bir ulaksın, hikaye anlatıcısı. Aklın görsün onları. Sakın kalbinle sevme, diye eklerdi. Kalbiyle sevmezse insan, derdim kalbi değilse coşan... Başka türlü nasıl olur, nasıl olur!”
Her bir öyküyü sindirerek, yavas yavas okudum. O kadar güzeldi ki bütün hikayeler hem hepsini bir an önce okumak istiyor, hemde çabucak bitmesin istiyordum. Özellikle yazarın her hikayede kahramanlarla bütünleşip, karakterleri adeta kendisiymiş gibi onların ruhuna, diline bürünüp anlatmasına bayıldım bu konuda gerçekten başarılı. Öykülerin hepsi insanın kalbine dokunan ve sızlatan cinsten, herkesin kendinden bir parçada olsa birşeyler bulabileceğine inanıyorum. Kitabı arkadaşımın tavsiyesiyle almıştım ama hakkında pek bilgim yoktu ancak adını duyar duymaz sevmiştim, okuyunca çok daha fazla sevilmeye değer olduğunu anladım. Bu kitabın daha çok bilinmesi ve okunması gerektiğine inanıyorum, kitap dostu bütün arkadaşlarıma hediye edeceğim. Keyifli okumalar. Hızır yoldaşınız olsun!
Düşünsene Hızır Bendim 
Elif Genç
