İnsanın, yaşamı boyunca hangi alanlara ilgi duyacağı konusunda belirleyici olabilecek özel bir kabiliyeti yoksa Voltaire'in bilgelik dolu tavsiyesine uyarak bunun yerini herkesin yapabileceği sıradan mesleki çalışmalaria doldurabilir. Kısacık bir araştırma kapsamında libidonun fayda ve maliyetlerine dair çalışmaların önemini hakkıyla tartışmak imkânsızdır. Yaşamın sürdürülmesi açısından başka hiçbir yöntem bireyi, çalışmaya yapılan vurgu kadar gerçekliğe baglamaz çünkü işi sayesinde gerçekliğin bir bölümünde yani insan topluluğu içinde güvenli bir yer edinir. Libidoya dair narsist, saldırgan ya da erotik unsurlardan çoğunun mesleki uğraşa ve ona dayalı insan ilişkilerine yönlendirilmesi açısından işinin yarattığı imkanlar, en az toplumdaki varlığının korunması ve meşruiyeti için vazgeçilmez addederek keyif aldığı şeyler kadar kıymetlidir. Mesleki uğraşlar, serbestçe tercih edildiği sürece özel bir tatmin sağlar bu, diyelim ki yüceltme yöntemiyle gerçekleştiriliyorsa var olan eğilimlerin veya süregelen ya da doğasına uygun olarak pekiştirilen içgüdüsel dürtülerin işlevsel hale getirilmesini mümkün kilar. Gelgelelim mutluluk yolunda insan, işine fazla değer vermez. Haz veren diğer yöntemler kadar büyük bir hevesle işinin peşinde koşmaz. İnsanların büyük çoğunluğu mecburiyetten çalışır ve insanın işe karşı duyduğu bu doğal tiksinti en büyük sosyal sorunların da kaynağıdır.
"Masabaşı işleri için, muhasebecide çalışmak için, küçük iş meseleleri üzerinde didişmek, mahkemelerde tartışmak için yaratılmadım ben. Bana böyle şeyler yaptırır, beni diğer adamlara benzetir, onların işlerine sokar, onların soluduğu havayı solutur, onların bakış açılarını kafama yerleştirirsen, işte bu farklılığı, beni, sevdiğin şeyi yok etmiş olursun. Yazma arzum, içimdeki en hayati şeydir benim. Odunun biri olsam, ne ben yazmayı arzulardım ne de sen koca olarak beni."
Sayfa 313Kitabı okudu
Üç şey boşunadır: "Aptala nasihat, cahil ile tartışmak, ikiyüzlü ile dost olmak."
| Gazali
Camiler itaat ibadet ile beraber din ve dünya İçin neler yapılmasının gerekli olduğunu düşünmek yani konuşup tartışmak, danışmak için yapılmıştır.
Sayfa 43 - halk kitabeviKitabı okudu
Bilgi sahibi olanlar ile tartışılır . Tartışmak ise laf düellosu değildir. Tartışmaktan maksat hakikati, gerçeği açığa çıkarmak ya da gerçeği anlama çabasıdır. Cahiller diretir, bilgi sahipleri ispat eder.
Abraham Petruçyo Mazzini
0111
bütün gece seninle konuşmak için ayakta kalan çocuğa aşık ol.sana güzel diyen çocuğa aşık ol.sen gerginken elini tutan çocuğa aşık ol.senin en sevdiğin filmi nefret etse bile izleyen çocuğa aşık ol.seni kapıya kadar bırakıp eve geldiğinde sana yazan çocuğa aşık ol.seni yüzün ya da fiziğin için sevmeyen bir çocuğa aşık ol.seninle bir gelecek isteyen çocuğa aşık ol.seni tamamen destekleyen bir çocuğa aşık ol.seninle tartışmak yerine gıdıklama kavgalarına giren bir çocuğa aşık ol.sana nasıl olduğunu soran ve seni kontrol eden çocuğa aşık ol.seni makyajsız da seven bir çocuğa aşık ol.seni görmek için her şeyi yapan çocuğa aşık ol.sana günaydın ve iyi geceler mesajları atan çocuğa aşık ol.seni mutlu görmek isteyen bir çocuğa aşık ol.sen üşürken sana sarılan çocuğa aşık ol.seninle seninle bir cumartesi geçirmek isteyen çocuğa aşık ol. Seni kız bebek diye ya da benim kızım diye çağıran çocuğa aşık ol. Sana arkadaşlarının yanında farklı davranmayan bir çocuğa aşık ol. Senin yanında uyuyakalan ve sen uyanana kadar kıpırdamayan bir çocuğa aşık ol. Seni problemleriyle suçlamayan bir çocuğa aşık ol. Seni gülümserken ss alan bir çocuğa aşık ol. Seninle herkese gösteriş yapan bir çocuğa aşık ol. Seni annesi kadar seven bir çocuğa aşık ol. Seni mutlu eden birine aşık ol.
Sonsuzluğun inkârı doğrudan nihilizme açılır. Her şey "zihnin bir kavrayışından ibaret" olur. Nihilizmle tartışmak mümkün değildir. Çünkü tutarlı bir nihilist hem konuştuğu kişinin, hem de kendi varlığından şüphe duyar.
Onun bakış açısına göre, kendisi bile kendisi için " zihnin bir kavrayışından " ibaret olabilir.
Ancak, sadece "zihin" sözcüğünü telaffuz ettiğinde bile yadsıdığı her şeyi kabullendiğinin farkında değildir.
Çoğumuz okuma hastayız galiba
"Bütün medenî ülkelerde aynı şikâyet: Okumuyoruz. Kitaplar çoğaldıkça okuma sevgisi azalıyor. Ama, yine de birçokları için okuma bir hastalık. Böyleleri incelemek, düşünmek, dinlemek, eğlenmek için okumaz; okumak için okur. Ne sanat heyecanı ararlar, ne zekâlarını geliştirme emelindedirler. Çok okurlar, ellerine geçeni okurlar. Sabırsızdırlar, sırtlarından bir yük atmak isterler sanki. Okuduklarını reddetmek veya tartışmak ihtiyacını duymazlar. Kitap kapanır kapanmaz içindekiler unutulur. En büyük zevkleri kitap değiştirmektir. Her matbu'ya saldırırlar. Kimi yarısını okur kitabın, kimi yalnız sonuna bakar. Kimi de bir baştan bir başa okur (meselâ gazete tiryakileri.) Okur gibi yapanlar da caba. Hepsi de rüya görür gibi okur. Bu tiryakilik tembelliğin marazî bir şeklidir, yazara göre.
Ossip-Lourié - Okuma Hastalığı makalesiKitabı okudu
