Fakat kim evet, şimdi, bundan sonra kim yaş günlerinde sana hep beyaz güller yollayacak??? Ah, evet, vazo boş kalacak, bir zamanlar yılda bir defa olsun etrafında esmiş olan o hafif nefes, hayatımdan sana gelen o küçücük rüzgâr, evet, o da solup gidecek!!!
Sevgilim, dinle, senden rica ediyorum bu, benim senden ilk ve son ricam benim hatırım için yap bunu, her yaş gününde – çünkü yaş günü, insanın kendi üzerinde düşündüğü bir gündür– güller al ve onları vazoya koy...
Yap bunu, sevgilim, başkalarının yılda bir defa sevdikleri ölmüşleri için bir ayin yaptırdıkları gibi sen de bunu yap... Bana gelince, ben artık Tanrı’ya inanmıyorum ve ayin istemiyorum, ben yalnızca sana inanıyorum, yalnızca seni seviyorum ve yalnızca sende biraz daha yaşamaya devam etmek istiyorum ah, evet, sadece yılda bir gün, şöyle sessiz mi sessiz, senin yanında nasıl yaşadıysam öyle...
Senden rica ediyorum, yap bunu, sevgilim bu benim senden ilk ve son ricam sana teşekkür ederim seni seviyorum, seni seviyorum elveda...