SONUÇ
Doğan güneşlerin ve batan güneşlerin altında, ellerden, yüzlerden ve yürek çarpıntılarından değil de ayrılıklardan yapılmış bir taş yontu, bir yalnızlık imgesi, bir hüzün çağrışımıydı, durduğu yere uçurumlar açan. Herkes geri çekilerek onu öne çıkarmıştı, bütün sonuçların tek sorumlusu gibi. Bu tenhalık içinde kentin tek kalabalığıydı,
Sayfa 82Kitabı okudu
Biz sözü Hayâlî’ye bırakalım, diyor ki:
“Aç gözün kesretde vahdet zevkin eyle yâra bak
Kalbüni sâf eyleyüp âyine-i dîdâra bak”
Aç gözünü yâre bak ve kesrette vahdet zevkin eyle… Kesret ve vahdet kelimelerini kullanarak şair tezat sanatı yapıyor; zıtları, karşıtları bir araya getirerek, âdeta hayatın dirlik ve düzen içerisindeki haliyle kaos halinin birliğine işaret ediyor. Gözünü açar yâre bakarsan, zıtlıklar içinde ahengi görür, yoklukta varlığı, acıda tatlıyı, hüzünde sevinci, karanlıkta gündüzü hisseder, kahırda lütfu, celalde cemali temaşa edersin… Viranede hazine bulursun.
Burada gözünü açıp bakmakla vahdete ermek arasındaki ilişki, vahdet kelimesinin tevriyeli kullanımına da imkân veriyor. Vahdet, bilindiği gibi, kelime olarak birlik ve teklik anlamlarına geldiği gibi, tenhalık, yalnızlık ve halvet anlamlarına da gelir. Şair âdeta şöyle haykırıyor:
Gözünü aç, kesret içerisinde yâre bakarak onun biricikliğini temaşa et. Bütün o şeyler içerisinde, onun tekliğini, her şeyden farklı olduğunu ve her şeye hayat verdiğini gör. Bu birliğin, esasen çokluğun ışığı, hayat kaynağı olduğunu fark et. Bu temaşa, bu görüş ve bu fark edişle, esasen yârin her şeyde ve her yerde olduğunu gör de neşelen, bundan haz al! Bil ki yalnız değilsin, seninle birlikte seni kuşatan bütün varlıklar, hayat kaynakları olan o ışığın, o yârin meftûnudur. Her şeyde ondan bir iz, bir alamet vardır. Öyle çaresiz, bikes gurbette kalmadığını bil. Bu bilişi zevk et, neşelen, coş…
ZAMANE CAMBAZLARI
Akıl sır ermez oldu şimdiki cambazlara
Şapkaya tavşan sokar, binlerce kuş çıkarır
Dalga dümen çevirir yön verir bağnazlara
Boşu dolu gösterir, doludan boş çıkarır
Gün gelir şeytan olur, cinliğe akıl yetmez
Gün gelir Lawrens olur, rol yapsa da sırıtmaz
Gün gelir hayal satar, falcıları aratmaz
Kâbus dolu geceden romantik düş
DÜŞÜNCELER
Sabahattin Ali, Kuyucaklı Yusuf'ta "kasaba" ortamı içinde oluşan bir aşk serüvenini sergiliyordu. İçimizdeki Şeytan'da ise aynı serüveni "kent" ortamında ele alıyor. Dolayısıyla, kişiler de artık kasabadan kente geliyorlar. Bu ortam değişmesiyle birlikte ortaya konan sorunlar ve düşüncelerde de birtakım
