sonra iki kızıl nokta
yanan iki sigaradan
saatin tik takları
ve iki kalp
ve iki yalnızlık..
“Tık... Kapandı telefon. Bu da aynı, diye geçirdim içimden. Birgün dediklerimi değil demek istediklerimi anlayacak bir erkek çıkmayacak mı karşıma! Hava kötü dediğimde sadece havadan söz etmediğini anlamak bu kadar zor mu? İlle de ben bu hayattan bıktım türünde sözler mi etmeliyim? İşim çok dediğimde bana sahip çıkacak bir erkeğe ihtiyaç duyduğumu anlayacak biri... yanımda olmanı istiyorum diyemediğim için bu yağmur içimi ıslatıyor dediğimi nasıl anlamaz? Düpedüz sarıl bana dedikten sonra sarılmanın ne anlamı kalır! Olmayacak duaya amin deme duygusunu yaşıyorum sürekli.”
