Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Mitolojik, Şiirsel, Destansı Bir Yolculuk Öyküsü: Argonautika
“Zaten biz acı çeken ölümlüler ayaklarımızı
mutluluğun üzerine hiç tamamen basamadık.
Her seferinde acı bir keder neşemizi kaçırır.”
-Rodoslu Apollonios
1. Giriş:
Bu yazı direkt olarak bir inceleme yazısı değildir. Antik Çağ’ın önemli yapıtlarından Argonautika hakkında bir akademik makale çalışmasıdır. Ve elbette yalnızca kitap hakkında
Merhaba;
Ciddi anlamda eşsiz bir kitabı geride bıraktım. Gerçekten çok güzeldi. Kapıların dışında aslında bir tiyatro metni ve daha evvel de bu tarz da deneyimlerim olmuştu. Fakat hiç biri bu eser kadar etkileyici değildi.
Kitapta genel olarak ikinci Dünya savaşından dönen Beckmann'ın hikayesini okuyorsunuz.
Beckmann aslında savas karşıtı nihilist bir karakter. Bu da onun savaştan ve hatta savaşın ortasında olmaktan daha fazla etkilenmesine neden olmuştur.
Savaştan döndükten sonra ise hiçbir sey bıraktığı gibi değildir ve zaten kendisi de eski Beckmann degildir.
Sizler de kitapla birlikde Becmann'in hikayesine tanıklık ediyorsunuz. Ben bu bilgilerle kitaba başlarken aslinda daha çok günluk bir hayatta yasadıği olaylar üzerinden ilerleyeceğimi zannetmiştim. Kitaba başladiktan sonra fark ettim ki çok daha derin ve cok daha soyut olgular uzerinden ilerliyorsunuz. Ve belki de tam da bu sebeple çok fazla kalbinize işleyen satırlara denk geliyorsunuz.
Kitabı dilimize Behcet Necatigil ilk olarak 1952 yılında cevirmiş, fakat o dönem bazi nedenlerden dolayı yayınlanmasina müsade edilmemiş. Ve daha sonra 1958 yılında yeniden yine Behcet Necatigil cevirisi ile dilimize kazandılırıp. 1959 yılinda ise Haldun Taner tanıtim yazısi ile tiyatro da sergilenmiş. Kendi ulkesinde ise ne yazık ki yazarin vefatindan 1 gun sonra sergilenmiş.
Mutlaka yazarin diğer eserlerine de bakacağım ve herkese gönül rahatlığı ile tavsiye edeceğim bir kitap oldu.
Herkese keyifli okumalar dilerim.
Youtube kanalım için;
youtube.com/channel/UCfOYAd...
Antonin Artaud, babası Marsilyalı, annesi İzmirli bir Rum olan Fransız oyuncu, yönetmen, tiyatro yazarı.
Nazilerin Fransa'yı işgal ettiği dönemde, bir psikiyatri kliniğine yatırılıp elektro şok tedavisi görür. Bir psikiyatri kliniğine yatırılıp elektro şok tedavisi uygulanan bir başka yazar da Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı kitabının yazarı
Ahh Beckmann, ahh Borchert!
Uzun bir süredir bir tiyatro metni okumamıştım. Güzel bir kitapla dönüş yaptığımı düşünüyorum.
3 yıldır savaşta olan ve sonra Sibirya'dan memleketi Almanya'ya dönen Beckmann'ın, döndüğünde hiçbir şeyi aynı bulamaması, bu süreçte yaşadıkları çok güzel anlatılmış.
Yazarının, hiçbir tiyatronun oynamak istemeyeceği diye nitelediği, Behçet Necatigil tarafından Türkçe çevirisi ilk yapıldığında antimilitarist bulunduğu için basımına izin verilmeyen muhteşem eser.
Okuyun, okutturun.
Herkese iyi okumalar.
HANGI ÇEVİRİ?
Bazı kitaplar vardır, onları okumadan seversiniz! Okuduğunuz zaman sanki anne karnındayken anneniz size okumuş gibi tanıdık gelen bir şeyler hissedersiniz. Hem okumayı dört gözle beklersiniz hem de okuyup bitirmeye kıyamazsınız. İşte Teneke Trampet benim için tam da öyle bir kitap.
Bu nedenle 2 farklı çevirmenin baskısını da aldım ve
Çeviri ve Çevirmen
"Bir iş ahlakına sahip olmayan, yaptığı işe (yani çeviriye), metne, yazara, okura, dile saygısı bulunmayan birinin iyi bir çeviri yapamayacağını söylemeye çalışan bir kitap. Sorumluluk sahibi çevirmenlerin yetişmesini önemseyenlerce yazıldı." Ülker İnce
Ülker Hanımın yukarıda alıntıladığım sözleri elinizdeki kitaptan ne beklemeniz
Suyun Kucağına İtilen Yaşamlar
Sevgili Şeyda’nın önerisiyle okuduğum kitaplardan biriyle daha buradayım. Tiyatro metni olmakla birlikte yapıt öncesinde hazırlanan kapsamlı girizgah sayesinde aslında dönemsel olarak edebiyata ve dünyaya yaklaşımımızı sunar nitelikte bir eserdi. Aynı anda birçok fikre gebe bir okuma süreci sunan çok fazla kitap yok. Bunu belirtme sebeplerimden
Bir iki günde hemen bitebilecek bir Shakespeare eseri daha. Tiyatro metni okumak bana uzak gelirdi ta ki Shakespeare'in kitaplarıyla tanışana kadar. Eğer bölünmeden okursanız aldığınız tat daha artacaktır. Ben kızımdan ve işimden dolayı biraz bölünmenin mağduriyetini yaşadım malesef. Ama yine de tiyatroya gitmişim gibi güzel bir tat kaldı beynimin damaklarında.
Hamlet'i hepimiz yalapşap da olsa duymuşuzdur ancak ben metni tam olarak bilmiyordum. Sadece konusunu kulaktan dolma duyduğum bir eseri artık bildiğim için mutluyum. Ancak bu zamana kadar okumadığım için de biraz utandım. Hatanın neresinden dönülse kardır napalım değil mi ama :)
Kitabın sonu beni şaşırttı , biraz Türk filmlerini anımsattı bana. Selahattin Eyüpoğlu çevirisi de bence çok başarılıydı. Yazar sonsözde her çevirmenin bu kitabı farklı tatlarda çevirdiğini söylemiş. Bazı çevirmen isimleri vermiş. Bu bende merak uyandırdı , belki bir kaç kitap sonra farklı bir çevirisini okurum :) Kesinlikle tavsiye ederim. Keyifli okumalar
Not: Hiç Shakespeare okumadıysanız nacizane tavsiyem Romeo ve Juliet ile başlamanız olacaktır.
Franz K. Aşıkları
Burhan Sönmez, “ne yazsa okurum” dediğim yazarlardan. Son kitabı Franz K. Aşıkları ise okur olarak beni biraz hayal kırıklığına uğrattı. Kafka’nın “yazı ve notlarım okunmaksızın yakılmalı” vasiyetine ihanet ederek bunları yayımlayan Max Brod’un “cezalandırılması” üzerinden kurgulanan roman diyaloglarla ilerliyor. “Ölü yazar” adına adaleti tesis etmeye kalkışan okur Ferdy Kaplan’ın cümlelerinde edebiyat tarihine damgasını vuran bu ihanetle ilgili süreci takip ediyoruz. Bir tiyatro metni gibi ilerleyen kitap arka kapağında “gerilim ve aşk romanı” diye tanımlanmış. Yüz yıldır süren bir “ihanet”mi “edebiyat tarihini bir çok baş yapıttan yoksun bırakmama” sorumluluğu mu tartışması pek derinleşmemiş gibi geldi bana. Franz K. Aşıkları’nın “aşkı” da yeterince işlenmemiş diye düşündüm. Çiftin hem ilişkilerinin gelişimi hem de Kafka’yı bu tutkulu sahiplenme noktasına nasıl ulaştıklarına okur olarak ikna olamadım. Bu yalınlık, doğrudanlık yazarın tercihidir muhtemelen. Ama ben Burhan Sönmez okuru olarak, İstanbul İstanbul başta olmak üzere önceki kitaplarındaki üslubu, sesi aradım. Yazar kitabı Kürtçe kaleme almış. Bir söyleşide “Ben Kürt dilinin ustası değilim, ama gönüllüsüyüm” diyor. Kürtçeye hakimiyeti, çevirisi konusunda görüş belirtecek durumda değilim. Ama bu tercihin metne etkisi üzerine de düşünüyorum.
