İnsan yaradılışı tam bir eşitliğe razı olamaz. Ufak tefek imtiyazların teşvikine de muhtaçtır. Diyebilirim ki bizzat iyilik dahi ancak ceza görmesi ve ayıplanması icap eden bir kötülüğün bulunmasıyla kabildir.
Günde iki defa Edirnekapı ile Fatih arasındaki yolu en uzun zaman içinde, her adımı ayrı ayrı hayaller peşinde atarak gider gelirdim.
Sudan Karaya ve Yine Suya: Doğum, Yaşam ve Ölüm
Bana "Ne okudum ben?" dedirten, tuhaf, değişik, bazı yerleri tam olarak anlayamadığım, masal tadında bir kitaptı.
Büyülü gerçekçilik tarzında yazılmış diye düşünüyorum. Bunun Türk edebiyatındaki ilk örneklerinden biri olan 
Berci Kristin Çöp Masalları'nı da okumuştum ama o kitabı hiç anlamamış, hiç bağ kuramamıştım onunla. Bu arada Ahraz kelimesini
_Yas, sevilen bir şeyin kaybına verilen hüzünlü bir tepkidir. Melankoli’de de aynı hüzün vardır ama yastan farkı, nesnenin kaybı içselleştirilerek egonun kendisinin kaybına neden olur. Bu yüzden yasta dünya boş görünür; melankolide ise egonun kendisi. Melankolide nesnenin kaybıyla egonun kaybı aynı şey haline gelir. Özsaygıdaki tahribat yasta
Bu kadar kötü ve korkulacak bir şeye - Ölüm işte ötesi var mı? - düğün diyebilmeleri ne tuhaf, ne acayip. Söz aynı söyleniyor ama burada duyduklarının ötesinde bir şeyler olduğunu hissedebiliyor insan. Burada aşk değişik bir şeydi işte. Öyle bir şey ki, ölümü düğün yapıyor.
Sayfa 98Kitabı okuyor
