_Benim ülkem Dünya’dır. Tüm insanlar benim kardeşimdir. İyiyi ve doğruyu yapmak benim dinimdir.
_Her türlü yanlışa karşı en amansız silah Akıl’dır. Bugüne kadar başka bir silah kullanmadım, bundan sonra da kullanmayacağım.
_Mantığı kullanmayı reddeden birisiyle tartışmak, ölüye ilaç vermeye çalışmak gibidir.
_İktidar halktan korkarsa bu
Beden Dişil midir? (Umarım okursunuz, öncelikle Kadın yoldaşlar)
Beden Dişil midir?
Başta bir kenara koyduğumuz soruya geri dönelim: kadına ve Güzellik'in, Cinsellik'in, yönlendirilen Narsisizm'in ayrıcalıklı aracısı olarak kadın bedenine düşen role ilişkin soruya. Çünkü eğer bedenin estetik/erotik değişim değerine indirgenmesinin bu sürecinin kadını olduğu kadar erkeği de hedef aldığı kesinse
Sayfa 174Kitabı okudu
Kapitalizm Sosyalizm Ve Feminizm Üçgeninde Kadın
Geçmişten günümüze her evre ve her toplumda kadın tartışma konusu olmuştur. Kadın, toplumda köleliğe mi mahkûm ediliyor? Kadın ikinci sınıf mı görülüyor? Kadın erkeklerin kölesi, daha hafifletilmiş bir dille hizmetçisi midir? Erkeğe bağımlı mıdır ya da bağımlı olmak durumunda mıdır? Ekonomik eşitlik, siyasi eşitlik, toplumsal eşitlik neden
Sunuş
* Dünyada kişi başına düşen gıda tüketiminin en yüksek olduğu ABD'de insanlar zayıflama rejimleri ve reçeteleri için yılda 35 milyar dolar harcıyorlar. Böyle bir düzende yanlış bir şeyler olmadığını kim iddia edebilir? Kuşkusuz çözümü bir Ortaçağ düzenine dönüşte aramayacağız. Günümüzün teknolojisinden yararlanarak ve doğru politikalarla
1K İZMİT 13. KİTAP BULUŞMASI GERÇEKLEŞTİ
Bu ayki kitabımız 
Tembellik Hakkı'ydı. Emek sömürüsü, proletaryanın çalışma süresi, tüketim fazlası üretim vb. gibi konular üzerinde duran 
Paul Lafargue Karl Marx'ın damadıdır ve bu nedenle fikirlerinde Marx'ın etkilerini görmek de mümkündür. "Çalışın proleterler, çalışın,
Yeni emperyalizmin iç bütünleyicisi olarak tüketim toplumunda
da doğrultu benzer şekilde ters çevrilmiştir gerçek ücretler düşmekte,
enflasyon ile işsizlik sürmekte ve uluslararası mali kriz, imparatorluğun
ekonomik bazının zayıflığını göstermektedir. Toplumsal değişimin
bir potansiyel kitle bazı, kapitalizmin işlemsel gereklerini ve değerlerini
baltalama tehdidi oluşturan çalışma tutumları ile
protestolarda kendi dağılımını ve politika-öncesi ifadesini bulur. İnsanın
bu aptal, yorucu, bitmek bilmeyen iş olmadan (daha az ücretle, daha
az gereç ve plastikle yaşayıp daha fazla zaman ve özgürlük edinerek)
hayatını kazanması mümkün değil midir? Dünyayı yönetenler
tarafından dayatılan hayatın gerçeklerince yadsınan bu yüz yıllık soru
artık soyut, duygusal, gerçekdışı bir soru değildir. Günümüzde bu soru
tehlikeli derecede somut, gerçekçi, yıkıcı biçimler alır.
