Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021120,9bin okunma
“Dünyanın kiri pasına bulanmış gözlerle bakınca, durumumuzun uzun bir tünelde kazaya uğramış bir tren yolcularınınkinden kalır yeri yok; hem tünelin öyle bir yerinde kazaya uğranmıştır ki, girişteki ışık görünmez olmuştur artık; çıkıştaki ışık ise henüz öylesine küçüktür ki, seçilebilmesi için gözlerle hayli aranması gerekmektedir. Hatta tünelin bir başı ve sonu bulunduğu bile kesin değildir."
"Karanlık bir tünelde delice koşuyordum. Birinden mi kaçıyordum, yoksa birine mi ulaşmak istiyordum,tam bilemiyordum. Bir girdabın, çırpınışın içine girmiştim; yüreğim heyecandan gümbür gümbür atıyordu. Bir an sonsuz bir mutluluk duydum. Bu tünelin sonu hiç olmasa, hiç çıkmasam buradan diye düşündüm."
Sayfa 158Kitabı okudu
216 syf.
·
Puan vermedi
"Yunanlıları Denize döktük.Şimdi içimizdeki düşmanın üzerine yürüyeceğiz."
İlerleyen saatlerde bir inceleme yazacaktım kitapla ilgili fakat yeni geçtiğim 
Kurtuluş adlı kitapta bu alıntıyı görünce bana esin kaynağı oldu ve ben de buna sarılarak mürekkebim kurumadan hemen yazmaya koyuldum.
Bu düşman kimdir, bahsetmeden önce biraz kitapla
en sevdiğim bölümlerden biri♡
Ne olursa olsun, Bay Baggins'in yerinde olmak istemezdim. Zira tünelin sonu geleceğe hiç de benzemiyordu. Tek bildiği tünelin kesintisiz biçimde sürüp gittiği, zaman zaman bir iki kavise ve dönemece rağmen genel anlamda hep aynı istikamette devam ettiğiydi. Kılıcının ışıltısındaki yoğunlaşmadan ve eliyle duvarı yoklarken karşılaştığı boşluklardan anladığı kadarıyla yer yer yana açılan geçitlere denk geliyordu. Buralardan dışarı fırlayacak goblinlere veya hayalinde ancak yarı yarıya canlandırabildiği başka karanlık varlıklara yakalanma korkusuyla hızını artırması dışında bu boşluklara aldırış ettiği pek söylenemezdi. Böylece yoluna devam etti ve gitgide aşagılara indi; ilk seferlerde biraz irkilmesine neden olan fakat tekrarladıkça alışıp umursamaz hale geldiği, ara sıra kulağının dibinden uçarak geçen yarasaların o hızlı kanat çırpışı dışında sessizliği bozan hiçbir unsur yoktu halen çevrede. Bir yandan bu yaptığından dolayı büyük korkuya kapılarak ama durmaya da cesaret edemeden yorgunluktan düşüp bayılma raddesine gelinceye kadar böyle ne kadar ilerledi bilinmez. Bu gidişat sanki gün boyu devam etmiş ve ertesi güne taşmakla kalmayıp izleyen günlerde de sürmüştü.
Sayfa 97 - 1. Baskı: Nisan 2023 - İthaki Yayınları
Yüzüm gün yüzü görmüyor,
değmiyor hiç gün eli
Ne yazık sonu sana çıkmıyor bu tünelin
..
hayatta tam olarak ne yaptığınızı bilmediğiniz bi evre mutlaka vardır.geçiş dönemi de denebilir.bin yıl sürer gibi gelir.sancılı.kendinize yabancılaştığınız.başta mıyım sonda mıyım bilinmezliği sıkışıp kalmışlık.hayat geçiyor.hayat 2x hızla geçip gidiyor ama ben öylece duruyorum.bir yerlerde bir şeyi mi unuttum ya da oralarda hiç bulunmadım.geri dönmüyorum,ileri gitmiyorum.hala aynı yerde miyim yoksa birisi zamanı mı büktü bilmiyorum.olmak istediğim kişi miyim olmak istediğim yerde miyim,üç yaş geride olsaydım her şey farklı olur muydu.yaş almaktan bu kadar korkmasaydım hayat daha mı yaşanılır olurdu,o kitabı param varken alsa mıydım,o son çikolatayı yemese miydim,orada o cümleyi kursa mıydım,keşke o alarmi ertelemeseydim,bir yerlerde game over butonu yok mu şu hayata yeniden doğsaydım daha mı iyi olurdu.tamam.neyse.bu biraz imkansız üzülürken de biraz realist olmak lazım."her çıkmaz sokağın çıkmaz olduğunu anlamak için sonuna kadar yürümek zorunda bırakıldık diyor ismet özel yaşamaya çalışırken sürekli çıkmazlarla denk düşmek yorucu fakat yine de her tünelin sonu karanlık değil.en sonunda kendimizin en iyi versiyonuyla karşılaşma ihtimalimiz düşük değil.Bu da kendimi teselli etme şeklim.bu vagonda tek başımayım diye kapınının ardındaki vagonda da tek ve hiç olacağım diye bir şey yok.şş.yok dedim ya işte.bu kadar satırı yazacağıma beklentim yokmuş gibi davranıp,içime dünyalar kadar umudu sığdırmaktan yoruldum alıntısıyla konuyu kapatabilirdim ama işte
İyi akşamlar ben yine ders çalışıyorum hiç istemesemde umarım bu tünelin sonu aydınlığa çıkar 😇😇😇
Bir tarafta mega hastaneler diğer tarafta ülkeyi terk eden doktorlarımız.. Tünelin sonu büyük bir kaos. Yönetenin ne kadar vizyonsuz olduğu bu konu özelinde dahi anlaşılıyor.
Yetişkinlere göre bu travmatik bir deneyimdi ama yetişkinler bizler için her şeyin zaten travmatik olduğunu göremiyorlardı.
Gençleri kurtarmak kolaydı, YKS belasını kaldır ve tüm gençler huzurlu bir nefes alsın.
Tünelin Sonu
R. Gaye Önel