Umudun bittiği yerde, “yoldayım.”
Bugün her zamankinden daha farklı, uyanmadım. Dünüm ya da bir önceki günüm nasılsa o monotonlukla çıktım yataktan. Ne bir eksik bir fazla. Yer soğuktu, çıplak ayakla daha hissedilir oluyormuş, birde beden yeni yataktan kendini çıkarınca, bütün vücuda bir titreme, bir kendini soğuğa alıştırma süreciyle boğuşuyor. Olsun, alışıyoruz sonra her şeye
İnsan birini sevdi mi, dünyayı takmaz.
Yaşamımdan Şiir ve HakikatJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2015142 okunma
İki Liralık Hayat (Rahatlama Aleti)
"İki liraya rahatlayın, iki liraya rahatlayın" diye bağırıyordu adam, kirli sakallı ve neşeliydi.
Ürkek bakışlarıyla yaklaştı mahçup bir delikanlı. "Hemen mi?"diye sordu.
Müşteriyi gören satıcı her zamanki neşesiyle tekrarladı. "Hemen tabi abi ,sadece iki lira"
Tereddüt içindeydi delikanlı, soğuk terler
Dizlerimi göğsüme çekmiş yatakta oturuyorum. Gözlerim doluyor ama bir türlü yaş akmıyor. Bütün göz yaşlarım kalbimin etrafinda bir göl oluşturmuş sanki.