Cahit Zarifoğlu' nun şu sözü yer etsin gönlümüze: " Sana kitap hediye edeni unutma, sana kitap okuyanı hiç unutma. "
Okumak ne kadar yüce bir eylem değil mi? İlk gelen kutsal emirde bile "Oku" diyor. Okumanın daha güzeli, seni özel hissettiren birine okumaktır. Okuyucu, olgun bir kadınla onu satırlar arasında yolculuğa çıkaran genç bir çocuğun hikayesi.
Onlar bir araya getiren şey sadece okumak eylemi. Çocuk okudukça kadının satırlar arasında yolculukta yaşadığı duygusal değişimler çok muazzamdı. Kadın sadece dinleyerek başka hayatlarda geziniyor. O hayatlar da ağlıyor,gülüyor, üzülüyor ve sinirleniyor kısacası başka yaşamların tadına varıyor.
Şimdi ortaya dinlemek eylemi çıktı. Dinlemek de okumak kadar önemli, çünkü ikisi bir bütün parçalarıdır. Okurken nasıl yürekten beslenip dilden dökülüyorsa, dinlerken de kelimelerin kulaktan alınıp yürek ocağına atılması lazım.
Yazarın, insanlık tarihi, bireylerin iç hesaplaşmaları ve arzular ile mücadele konularını okumak eylemi üzerinden anlatması okuru kalbinden vuran en büyük etkendir.
Edebi olarak okura harika bir deneyim kazandıracak olan bu eserin mutlaka okunması lazım, yaptığımız eylemin ne kadar muazzam ve yaşamı anlamak için gerekli alışkanlıklardan biri olduğunun daha çok farkına varmamız lazım.
Okumak, birine okumak, sesli şekilde kendine okumak, içinden okumak ve en önemlisi kendi bildiğini okumamak...
